In The Guardian zag ik een artikel dat mijn aandacht trok. Het had als titel: kan jij 100 dagen dezelfde jurk aan? Misschien komt het omdat Asceline en ik een tijdje geleden besloten een challenge te doen waarbij we elke dag van top tot teen juist iets anders aan deden (#haalallesuitjekast), maar het intrigeerde me. Want 100 dagen dezelfde jurk aan, leek me het toppunt van minimalisme. Ik werd nieuwsgierig. Want hoe zou je omgeving reageren als je altijd hetzelfde aan hebt? En ga je niet stinken?
De challenge blijkt z’n oorsprong te hebben in een geslaagde marketingcampagne (niet meteen stoppen met lezen) van het Amerikaanse merk Wool & dat jurken van merino wol maakt. Als je 100 dagen dezelfde jurk van dit merk draagt, krijg je een tweede exemplaar cadeau. En dat werkt blijkbaar, want de groep van 13 vrouwen die aanvankelijk meedeed, groeide al snel uit tot een groep van bijna 1000 vrouwen die de challenge succesvol voltooide. En dat getal loopt nog steeds op, getuige de besloten Facebookgroep met inmiddels 12.500 leden.
Nou heb ik geen idee hoe duurzaam Wool& is, want het staat (nog) niet in de database van Good on you, de app waar ik altijd de voor mij onbekende merken check op hun duurzame status. Maar de missie van het bedrijf spreekt aan: live simply, consume carefully, do good en dat is waarschijnlijk waarom het werkt. Het sluit perfect aan bij de tijdsgeest waarin we verlangen naar een simpeler leven met een kleinere ecologische voetafdruk. De challenge vraagt bovendien iets van je creativiteit. Want wat kan je in die 100 dagen allemaal doen met die ene jurk?
De schrijfster van het stuk, Emma Beddington, beschrijft hoe ze nauwelijks reacties krijgt op haar deelname aan de challenge. Haar man is niet onder de indruk van het feit dat ze dagen achter elkaar dezelfde jurk draagt en ook andere mensen lijkt het nauwelijks op te vallen. Alleen een vriendin merkt op dat ze wel erg chique gekleed is voor hun wandeldate, namelijk in een jurk, maar dat is het dan ook. Wat me bij het volgende brengt: voor wie kleden we ons eigenlijk?
Zo vraag ik me wel eens af of mensen na een afspraak met een vriend of vriendin überhaupt nog kunnen omschrijven wat hij of zij aan had. Als het niet iets opvallends is, wat afwijkt van de spijkerbroek/T-shirt doctrine waar we in Nederland zo dol op zijn, is het moeilijk te reproduceren (probeer maar eens). Al moet ik zeggen dat ik sinds onze #haalallesuitjekast challenge, waarbij ik elke dag zorgvuldig een outfit bij elkaar zocht en (gedwongen) nieuwe combinaties uitprobeerde, ook meer aandacht heb voor wat anderen dragen. Al is het alleen maar voor de broodnodige inspiratie.
De vraag die bij deze 100 dagen challenge natuurlijk onherroepelijk naar boven komt, is die van hygiëne. Want op een gegeven moment ga je toch stinken? Of heb je per ongeluk ketchup of (erger nog) olijfolie op je jurk gemorst. Wat dan? Laat ik beginnen met nog eens te herhalen dat het materiaal van de gebruikte jurk wol is. En wol, zo is de algemene opvatting, is zelfreinigend. Dat is fijn als je bedenkt dat 25% van de impact van onze kleding voortkomt uit de verzorging ervan (we schreven al eerder dat je je kleding niet zo vaak moet wassen).
Maar naarmate de challenge vordert, pikt Beddington toch ook allerlei interessante tips op om haar kleding schoon te houden. Olievlekken krijg je goed schoon met talkpoeder of droogshampoo, die je voor noodgevallen dus altijd in je tas moet hebben. Vlekken was je er het beste uit vanuit de binnenkant, dus draai je jurk binnenstebuiten. En geurtjes ga je te lijf door je jurk in de frisse buitenlucht uit te hangen. Toch gaat het mis als ze een blikje tonijn morst. De vlekken krijgt ze er nog uit, maar de geur moet ze echt te lijf gaan met een spuitbus kunstmatige fabrieksgeur (en dat is dan weer niet zo duurzaam natuurlijk).
Aan het einde van de challenge gooit Beddington er nog een tandje bij en gaat ze helemaal los met geleende accessoires (die ze normaal nooit draagt en zelf dus niet heeft). Als ze uiteindelijk weer teruggaat naar haar ‘normale kleding’ (wat wederom niemand lijkt op te vallen) mist ze vooral de community met duizenden Facebook-leden van over de hele wereld, die niet alleen hun selfies met de jurk laten zien maar ook lief en leed met elkaar delen. Dat is toch mooi.
Wat zou jij liever doen: de #haalallesuitjekastchallenge waarbij je alles uit je kast maar één keer aan mag tot je alles een keer hebt gedragen. Of de honderd dagen challenge waarbij je 100 dagen in één en dezelfde (wollen) jurk rondloopt? Laat het ons weten door hieronder een reactie achter te laten.
Wyke Potjer is content manager van hetkanWEL. Ze heeft journalistiek gestudeerd en werkt sindsdien fulltime voor landelijke radio, televisie, print en online media. Ze is vegan, heeft geen auto, probeert plastic uit haar leven te bannen en biologisch te eten. Naast haar freelance bestaan als journalist geeft ze yogales (vinyasa en yin).