Vegetariër worden, overstappen op groene stroom, niet meer vliegen en je onvermijdelijke CO2 compenseren: dat zijn 4 grote stappen richting klimaatneutraal. Het zijn hele haalbare stappen, ook zal niet iedereen het met mij eens zijn. De vijfde en laatste stap roept nog wel de meeste discussie op, heb ik gemerkt als ik ‘m ter sprake breng. Wat mij betreft is hij echter de allermooiste: de overstap naar de zelfrijdende elektrische auto. Zeker als we dat met z’n allen doen.
Als Willem-Alexander over de weg zoeven
Want moet je nu eens voorstellen; je hebt geen eigen auto meer nodig. Moet je ergens naar toe, dan laat je er gewoon eentje voorrijden. Alle vaste lasten van dat dure ding vallen weg. De straat, die nu volgepakt is met blik, is dan weer een oase van rust. Kinderen kunnen naar hartenlust buiten spelen. Iedereen kan gaan en staan waar hij/zij wil. Ouderen, die nu hun rijbewijs moeten inleveren, blijven mobiel. Ga je naar een feestje, dan is je auto de Bob. Geen irritante bumperklevers of linksrijders meer. Geen ongelukken meer door bellende of appende bestuurders. Wil je naar Zuid-Frankrijk? Je komt er al lezend en slapend op de achterbank. Het is je privéchauffeur, die je overal naar toebrengt en waarschijnlijk ook nog het portier voor je opendoet. Wie wil er niet als een Willem Alexander over de weg zoeven?
Ferme stappen richting Parijs
En dan elektrisch. Vaarwel lawaai, stank, vieze lucht… Wat een verademing! Is de auto nu al ruim 100 jaar een grote aanslag op het milieu, het klimaat en de gezondheid van mens en dier, dan vallen al deze nadelen weg en heeft ‘onze heilige koe’ inderdaad recht op al die hallelujahs. En wat meer is: per jaar verrijden we in Nederland bijna 100 miljard kilometers en verbruiken daarbij ongeveer 1100 miljoen liter brandstof. Dat levert toch snel 25 Megaton aan CO2 op. Rijden we met z’n allen op groene stroom dan zijn dat ferme stappen richting de doelen van Parijs.
Wonder op wielen
Rijst er alleen één vraag: als ik zo ongelooflijk uitkijk naar dit komende wonder op wielen, waarom rijd ik dan nog steeds in zo’n stinkend, vervuilend, lawaaischoppend karretje? Waarom heb ik deze niet allang ingeruild voor z’n nieuwe elektrische zusje, die al bijna haar rijbewijs heeft? Zoek ik het antwoord in mijn geweten, dan piept er een klein stemmetje: ‘maar maar maar… hoe zit dat dan met die laadpalen’? Gevolgd door meer – vast triviale – vragen, die ik uit luiigheid maar niet beantwoord. Wordt het niet eens tijd om op onderzoek uit te gaan?
Annemarie de Raadt
50 duurzame daden in één jaar. Lukt dat? Annemarie de Raadt van de Goede Gids gaat de uitdaging aan. Elke week schrijft ze welke duurzame daad ofwel goede gewoonte zij in haar leven opneemt. Ter informatie en inspiratie.
Lees ook mijn eerdere blog over dit onderwerp: Klimaatneutraal voor 100 euro
In de Goede Gids staan de bedrijven vermeld, die met zorg voor mens, dier en aarde ondernemen. Onafhankelijk geselecteerd en volgens duidelijke criteria. Wil je zelf een goed leven en gun je anderen dat ook? Kies dan voor bedrijven uit degoedegids.nl.
7 gedachten over “Duurzame daad 16/50: ‘Hallelujahs’ voor de zelfrijdende elektrische auto”
Pingback: Duurzame daad 18/50 - Geruisloos switchen van bank - hetkanWEL
Pingback: Duurzame daad 17/50 - Het geheim van de EV-rijder - hetkanWEL
Als ze maar rijden om zonne- of windstroom.
Ik blijf trouwens gewoon fietsen.
Beste Annemarie, het wondertje op wielen gaat er zeker komen. Wil je daarop al voorbereid zijn, stop dan met het gebruiken van een eigen auto. Gebruik een deelauto. Geen gedoe, geen gezeur, wel gebruik. Natuurlijk wel elektrisch, een buurauto.
Johan Janse
Dat lijkt toch verdacht veel op de trein! Laten we daar meer gebruik van maken en zo de druk op de wegen verminderen. Minder asfalt en fijnstof (door slijtage).
?? De meeste mensen wonen niet in de buurt van een station en hebben geen station als bestemming. Er wonen ook mensen buiten de (rand)stad.
Bovendien is de trein behoorlijk duur.
Reacties zijn gesloten.