Het geheime leven van de koe

Dit boek verandert je wereldbeeld, met dieren die aanzienlijk minder dom blijken dan we vaak geneigd zijn te denken. Dat schrijft Alan Bennett in zijn voorwoord bij het opnieuw uitgekomen boek Het geheime leven van de koe van Rosamund Young. Dit boek, dat oorspronkelijk in 2003 verscheen,  vertelt het verhaal van een kudde koeien, die op de biologische boerderij van de familie Young in Engeland letterlijk mogen gaan en staan waar ze willen.  Aan de hand van anekdotes laat Young zien dat koeien slimme dieren zijn, die hun kinderen en elkaar liefhebben, levenslange vriendschappen sluiten en een eigen karakter hebben.

Net als mensen

Dat het voor mensenkinderen niet goed is om gescheiden van hun ouders op te groeien, in te krappe ruimtes, zonder bewegingsvrijheid en met elke dag hetzelfde voedsel weten we. Young stelt dat dit ook voor koeien geldt. Ze heeft de beesten als een soort Jane Goodall decennialang bestudeerd en komt tot de conclusie dat koeien net zo divers zijn als mensen. Ze kunnen bijzonder intelligent zijn of juist traag van begrip. Aardig en attent of juist agressief. Volgzaam of eigenwijs. Vindingrijk, saai of juist verlegen. Als je koeien de keuze laat om bijvoorbeeld buiten te blijven of binnen te schuilen, merk je dat ze kiezen wat het beste voor hen is. En dat is niet altijd hetzelfde.

De vindingrijkheid van Meg

Zo vertelt Young het verhaal van de koe Meg, die er een gruwelijke hekel aan had om haar poten in de modder te steken. Dus leerde ze zichzelf de steile trap met tien smalle treden naar de graanzolder te beklimmen waar ze heerlijk verwijderd van de modder en de tocht kon slapen. ’s Ochtends verscheen ze boven aan de trap, waar ze geeuwend bleef staan kijken of het de moeite waard was om op te staan – dat wil zeggen: naar beneden te komen. Ze leerde dit zelfde trucje aan twee van haar vriendinnen.

Dolly II zoekt troost bij haar moeder

Ook is er het verhaal van Dolly II, het vijfde kind en de eerste dochter van Dolly I. De eerste vijftien maanden van haar leven was ze onafscheidelijk geweest van haar moeder, maar toen die haar zesde kalf op de wereld zette, zocht ze haar eigen weg en maakte ze snel nieuwe vriendinnen. Haar eerste eigen kind was een stiertje, dat dood geboren werd en waar ze zelf een baarmoederverzakking aan over hield. De veearts wist haar op te lappen. Ondanks het feit dat Dolly II nauwelijks kon staan, wist ze zichzelf omhoog te hijsen om naar haar moeder te gaan. De twee Dolly’s waren al tijden niet meer samen gespot, maar nu likte moeders haar dochter helemaal schoon en bleven ze zes dagen onafscheidelijk bij elkaar waarbij de moeder haar dochter troostte.

De White Brothers

Ook de White Brothers waren een onafscheidelijk duo op de boerderij. Het waren uitzonderlijk witte kalfjes, die een dag na elkaar geboren werden. Het eerste kalf kwam een kijkje nemen bij de tweede pasgeborene en bleef naar hem staan staren alsof hij in een spiegel keek. Vanaf dat moment waren ze aan elkaar verknocht.
De White Brothers leefden in hun eigen wereldje. Te midden van een grote kudde gingen ze volledig hun eigen gang. Ze liepen zij aan zij rond, stootten elkaar vaak aan en sliepen elke nacht met hun kop rustend op de ander. Ze waren zeer indrukwekkend: groot, zachtaardig, onahfhankelijk, vriendelijken nobel. De één had een roze neus, de ander een grijze.
De moeders Nell en Juliette hadden beiden hun eigen jeugdvriendinnen, maar omdat de kleintjes zo verzot waren op elkaar, werden ook de moeders door de nieuwe  omstandigheden tot elkaar gebracht. Die vriendschap bleef stand houden, ook toen de kalfjes al lang niet meer bij hun moeders liepen.

Het geheime leven van de koe

Het geheime leven van de koe is een makkelijk leesbaar en onderhoudend boek, waarin verhalen verteld worden van een kudde koeien, die een vrij leven leidt rondom de biologische boerderij in Engeland. De beesten hebben hun eigen karakter, hun eigen manieren en hun eigen gewoontes. Hun verhalen zijn soms ontroerend, soms vol avontuur. En zoals Allan Bennett al in zijn voorwoord schreef: na het lezen van dit boek, zal ik nooit meer op dezelfde manier naar een kudde koeien kijken.