10 laagdrempelige en concrete tips om je écht te verbinden met de natuur
Hoewel ik in de zomer automatisch veel meer buiten ben, net zoals iedereen waarschijnlijk, mis ik vaak iets als ik naar buiten ga. Er écht zijn, me echt onderdeel voelen van alles om me heen. Als ik een wandeling maak, voelt het allemaal nog zo ver weg. Het liefst wil ik in de modder rollen, in de bomen klimmen, de blaadjes in mijn mond proppen en in elke poel zwemmen. Dat kan natuurlijk allemaal, maar wat zijn kleine stapjes die je kunt nemen als je meer in verbinding met de natuur wilt staan?
10 tips voor meer verbinding met de natuur
Blote voeten. Misschien doet het gros van de lezers van hetkanwel.nl dit allang, maar er zijn er vast ook een paar die het nog niet ontdekt hebben: op blote voeten lopen is de hemel (vind ik). Ik heb fases gehad waarin ik de hele zomer lang op blote voeten liep, zelfs naar de supermarkt, maar dat vind ik nu toch een beetje te intens. Alles duurt namelijk zo lang omdat je goed moet kijken waar je loopt, en dát is precies de crux! Je voelt de grond onder je, je beweegt trager, je ontvangt meer prikkels van je omgeving. Ik probeer op een dag altijd eventjes buiten op blote voeten te zijn en het is ook een leuke routine om je dag mee te beginnen, of als je naar een natuurgebied gaat om meer onderdeel te zijn van je omgeving. En ken je de barefootschoen al? Daarmee ben je gewoon continu meer in contact met de grond onder je en dat werkt heel aardend.
Gebedje. Als je net als ik religieus bent opgevoed, herken je misschien wel het ongemakkelijke gevoel wanneer mensen beginnen te eten zonder eerst te bidden. Ik voel al sinds mijn puberteit geen relatie meer met het Christendom, maar ik mis het ritueel van bidden wel. Bij Vrouwenwijs volgde ik een online cursus ‘cyclisch leven’ en zij kwam met een mooi gebed dat ik nog steeds weleens opzeg (met mijn eigen invulling die ik er op dat moment aan geef). Je groet alle windrichtingen met hun metaforische eigenschappen, je groet de grond onder en de hemel boven je, en je groet alle levende wezens om je heen. Je kan daar van alles aan toevoegen wat je ziet. De religie die de natuur centraal stelt en gelooft in de bezieling van alle natuurlijke fenomenen heet animisme; super interessant om je eens in te verdiepen als je van natuur houdt!
Wildplukken. Wat mij een veel intensere band met de natuur heeft gegeven is het eten van plantjes die ik om me heen vind. Het bleek de perfecte ingang om meer over planten in het algemeen te leren, omdat het nu een functie had: de eetbaarheid! Als ik even een vol hoofd heb of tijd voor mezelf wil, ga ik vaak een rondje wildplukken. Ik heb dan volle focus op mijn omgeving en vergeet al het andere in mijn leven. En het proeven van je omgeving geeft echt een nieuwe dimensie aan je wandeling. Zo fantastisch! Je kunt beginnen met plantjes die je al kent, door een leuke wildplukwandeling te volgen, of met een handig boek. Je hoeft niet meteen álles te weten, begin gewoon met een paar makkelijke gevallen (denk aan brandnetel, paardenbloem, madeliefjes, bramen, etc.). Een theetje zetten van wildpluk vind ik ook altijd een toegankelijke manier.
Maancyclus. Behalve de getijden heb ik geen idee hoe de maan de aarde beïnvloedt, maar ik gok best een hoop. Ik ben niet zo geïnteresseerd in de wetenschap eromheen, ik vind het gewoon al bijzonder dat ze dan weer een heldere schijf aan de duistere hemel is, en dan weer helemaal afwezig. Toen ik twee jaar in een tent woonde (lees dat verhaal hier) maakte dat een enorm verschil tussen of ik een zaklamp nodig had ‘s avonds, of niet. Gewoon het bewustzijn van de maan en haar ‘s avonds steeds weer zoeken aan de nachthemel – én het begrijpen van hoe de cyclus werkt en waarom ze steeds van vorm verandert, brengt je een hoop dichter bij hoe de natuurlijke wereld in elkaar steekt. Vind ik!
3×3. Een oefening met je zintuigen. Het lijkt een beetje op bidden, maar het is meer een korte mindfulness oefening. Ik weet nog dat ik vorig jaar op een Schotse bergtop zat met mijn vriend – we waren toen pas net aan het daten – en ik dacht: het voelt zó surreëel allemaal. Het voelde helemaal niet alsof ik er écht was. We besloten toen de 3×3 oefening te doen: noem drie dingen die je hoort, drie dingen die je ziet (en die je opvallen), en drie dingen die je fysiek voelt (de wind op je wangen, de koude steen onder je billen, je warme jas, etc.). Omdat je even echt aardt in je omgeving onthoud je het moment naar mijn idee ook veel beter. Heel fijn om even op een plek te verbinden, of gewoon om uit je hoofd te komen.
Vogelen. Volgens mij is dit een beetje een rage en dat weerhield mij er lang van om eraan te beginnen, maar het is zó ontzettend leuk. Eerst keek ik gewoon een beetje naar de vogeltjes die ik kende, later volgde ik een online vogelcursus bij Sovon, toen ging ik meedoen aan de nationale vogeltelling en nu zit ik met een best dure verrekijker (150 euro ofzo, valt nog mee) die ik overal mee naartoe sjouw. Het is zo VET als je een vogeltje voor het eerst bewust ziet terwijl dat voorheen gewoon een ‘grijs vogeltje’ voor je was. En het is nog mooier om naar de geluiden te luisteren en daar wat herkenning in te vinden. Vogels zijn overal, dus natuur is overal. Zit je midden in de stad, helemaal overprikkeld? Zoek dan het vogelgeluid op, of kijk naar de duifjes. Die vind ik ook lief.
Alleen zijn. Ik hoor regelmatig vrouwen zeggen dat ze het nooit zouden doen: alleen door het bos lopen of fietsen. Je moet sowieso niks doen wat niet prettig voelt, maar ik kan je wel aanraden eens alleen in de natuur door te brengen. En dat kan prima als vrouw alleen. Het is zo’n andere beleving dan als je met een vriendin gaat wandelen, of een bootje huurt op het water met je familie. Ik kies dan graag een nieuw gebied uit dat ik wil ontdekken, vaak op de Veluwe want daar vind ik het heel mooi en is het vaak rustig (vooral op regendagen). Een klompenpad of een leuk lokaal ommetje is dan een goede leidraad en poi, wat is dat fijn. Koffietje mee in de thermosfles en mooie foto’s maken en gewoon genieten van alles wat er is (of chagrijnig zijn en daar even ruimte aan geven).
Wildzwemmen. Voor Wim Hof moet je niet bij mij zijn, daar heb ik echt geen kracht voor, haha. Ik heb het al makkelijk koud, dus ik kies liever voor warm water. Maar ik kan meestal niet wachten tot het natuurwater op aangename temperatuur is. De stroom van het zachte water langs je gezicht voelen; de geur van natuurwater; het mooie riet met eendjes en libelles om je heen. Helemaal kopje onder geeft mij echt het ultieme verbonden-met-de-natuur-gevoel, maar even kort dippen doet ook al een hoop!
Bomen herkennen. Het gros van de Nederlanders kan nauwelijks een berk, een eik en een beuk uit elkaar houden. Dat is natuurlijk heel verklaarbaar: het is geen belangrijke informatie meer voor ons dagelijks leven. En het kan best lastig zijn, aangezien bomen door het jaar heen steeds van uiterlijk veranderen. Maar bomen bij hun naam kunnen noemen maakt je zoveel bewuster van je omgeving en met wie je die allemaal deelt! Mijn manier om bomen te leren kennen is gewoon heel veel kijken. Je hoeft niet eens de naam te weten om een boom te herkennen, belangrijker is aandacht te hebben voor details. Hoe zien de blaadjes eruit, heeft ‘ie bloemen, hoe voelt de stam aan? Liggen er vruchtjes op de grond of hangt er iets in de boom behalve blad? In wat voor omgeving groeit de boom? Wat valt je nog meer op? Als je een vast rondje hebt waar je graag wandelt kan het leuk zijn de bomen goed te observeren en dat te blijven doen door de seizoenen heen, zo leer je bomen in al hun verschijningsvormen kennen.
Buiten ontbijten. De reden dat ik ooit in een tent ging wonen is omdat ik in een huis heel gemakkelijk binnen blijf. Het naar buiten gaan is letterlijk en figuurlijk een drempel over die ik vaak niet wilde nemen. En als ik in een tent slaap, móet ik wel naar buiten en ben ik het technisch gezien al! In een huis kun je gemakkelijk wat meer buiten opzoeken door vaste kleine momentjes buiten te doen, óók bij regen – een beetje het effect van een rookmomentje eigenlijk. Maak je kommetje havermout, yoghurt, roerei, boterham met hagelslag, of wat dan ook en eet hem buiten op, in weer en wind. I dare you!
Op een zomer vol natuurverbinding, veel plezier!
Lees meer op mijn blog www.denatuurverbinding.nlHeb jij nog tips om meer te connecten met de natuur? Laat dan hieronder een reactie achter.
Simone leeft nomadisch en wisselt het wonen in een tent af met op huizen passen en in haar deeltijd kamer slapen. Ze houdt van leven met minimale bezittingen en daarmee van hergebruiken, repareren en zelf maken. Het liefst dwaalt Simone door de bossen van de Veluwe, of in de ruige bergen waar dan ook. Ze werkt online voor Vraag de Vroedvrouw