Jonna Jinton ging op haar 21e in de natuur van Noord-Zweden wonen

Terwijl ik op een middag thee zit te drinken bij een vriendin, klapt ze haar laptop open om me iets te laten zien. Het is een filmpje van de Zweedse Jonna Jinton die afwisselend als een ware bosnimf door de natuur huppelt, op de nok van een dak balanceert of in de sneeuw hout staat te hakken voor haar kachel. Ze was pas 21 toen ze haar studie afkapte, haar huur opzegde en het bruisende leven van haar geboortestad Göteborg verruilde voor een leven in een dorp van tien huizen in het noorden van Zweden. Het was de natuur en de stilte die haar zo aantrok.

Jonna Jinton

Inmiddels zijn we twaalf jaar verder, is ze getrouwd, heeft ze naam gemaakt als fotograaf en filmmaker en heeft ze zelfs internationaal de pers gehaald met iets dat kulning heet (daarover straks meer). Maar in het begin was deze transitie van stadsmeisje naar natuurmeisje allesbehalve makkelijk, zo geeft Jonna toe. “Het waren lange, koude en vooral donkere winters. Er waren constante zorgen over geld. En ik had een oud huis waarin ik fulltime bezig was om het warm te stoken. Het was een tijd waar mijn grenzen continu op de proef werden gesteld.”

Maar het was ook een tijd waarin ze haar creativiteit ontdekte en haar passie voor fotografie en film. Ze begon een blog en deelde de sferische beelden van het continu veranderende landschap en het bijzondere licht in het hoge noorden. En dat is niet onopgemerkt gebleven. Inmiddels heeft ze duizenden volgers via YouTube en Instagram.

Traditionele lokroep

Zo werd een filmpje uit 2016 zo goed bekeken (meer dan 11 miljoen keer), dat ze er internationaal de aandacht van de media mee trok. Terwijl de mist over de bergen in de achtergrond hangt, zien we Jonna in een witte jurk een kudde koeien lokken met haar gezang. Dat is dus kulning: een Zweedse zangtraditie, die teruggaat tot aan de middeleeuwen en waarmee allerlei soorten dieren gelokt worden. En opgehitst blijkbaar, want we zien ook hoe een stier (of een koe?) een andere koe beklimt.

Poolnachten

Hoewel de beelden uit de filmpjes van Jonna er allemaal even magisch uitzien, is het leven er lang niet altijd even makkelijk. Dat heeft onder andere te maken met de extreme lichtomstandigheden. In de zomer gaat de zon niet onder en blijft ze de hele nacht wakker om te fotograferen. Terwijl de zon in de winter vier weken lang nauwelijks boven de horizon uit piept. “Als je in januari na een maand weer zonlicht op je gezicht voelt,is dat overweldigend,” zegt ze hierover. “Het is alsof je voor het eerst van je leven de zon ziet.” Daarom zou ze het leven in de noordelijke provincie Västernorrland ook voor geen goud willen missen. “Tijdens deze extreme tijden van het jaar is het licht op z’n mooist. En als filmmaker en fotograaf is het een droom om dat vast te leggen.”

Het bekijken van de filmpjes en foto’s van Jonna Jinton brengt een mengeling van bewondering en afgrijzen. Want het leven is er ook echt terug naar basics, in de meest extreme betekenis van het woord. Zo laat ze op haar Instagram zien hoe ze een gat in het ijs zaagt om haar was te kunnen doen. Vervolgens waadt ze door sneeuw dat tot haar middel komt om de was op te kunnen hangen. Let vooral op haar blote armen, haar natte rok en haar  rode, rode handen van de kou. Hoe lang zou het duren voordat ze weer opgewarmd is, vraag ik me af. Of is ze, net als de winterzwemmers, zo gewend aan de kou dat ze er geen last meer van heeft? 

Zou zo’n leven in de natuur in het hoge noorden van Europa iets voor jou zijn? Laat het ons weten door hieronder een reactie achter te laten. 

Bekijk hier ook het verhaal van de familie Hjertefølger, die in een duurzame iglo in de poolcirkel in Noorwegen woont. Of het verhaal van dit echtpaar dat een heel eiland bouwde voor de kust van Canada, bij Vancouver, waar ze off-grid wonen.

Zou jij zo noordelijk kunnen wonen? Met weliswaar prachtige natuur en licht, maar ook extreme lichtomstandigheden en kou? Laat het ons weten door hieronder een reactie achter te laten.