Na haar studie biologie ontdekte Paulien van der Werf dat ze de onderzoekswereld eigenlijk helemaal niet zo leuk vond. En dus ging ze het avontuur aan, zegde ze haar huur op, pakte ze haar koffers en vertrok ze naar de Pyreneeën om vrienden te helpen met het verzorgen van hun dieren. Na terugkomst in Nederland pakte ze tijdens de pandemie weer haar biezen. Dit keer naar een tiny house in Frankrijk dat ze online had gevonden. “Het was heel goedkoop, maar daar was ook een reden voor: er was geen kachel en het was ijskoud.’’ Ze heeft er veel van geleerd en deelt haar tips en ervaringen als solo-avonturier inmiddels op haar platform Outdoor Inspiratie.
“Van die periode in dat ijskoude tiny house heb ik heel veel geleerd,” vertelt Paulien. “Ik was nog nooit zo lang alleen geweest, moest goed voor mezelf blijven zorgen en tegelijkertijd had ik alle rust om na te denken over mijn toekomstplannen.” Paulien merkte dat het leven in de natuur haar gelukkig maakte en realiseerde zich dat ze helemaal niet terug wilde naar haar oude leventje in Nederland.
Na het tiny house in Frankrijk volgden meer huizen, ook in Nederland, waar ze tijdelijk op huisdieren kon passen. In die periode voelde op huizen passen voor Paulien als de ultieme vrijheid tot ze meerdaagse solotochten ontdekte. “Fantastisch, ik hou er echt van om dagen alleen op pad te gaan in de bergen!’’, vertelt Paulien enthousiast. Maar Paulien merkte ook dat ze geen geboren avonturier was.
“Vroeger vond ik het al spannend om de hond uit te laten’’, lacht ze. “In het begin had ik veel angsten. Al die prikkels, ik werd echt een beetje overspoeld door alles. Soms voelde ik me tijdens het wandelen de hele dag geweldig en de volgende dag verschrikkelijk. Maar daardoor leerde ik mezelf ook steeds beter kennen en voelde ik me steeds meer ‘Paulien’,’’ vertelt ze.
Wat haar ook hielp om een echte avonturier te worden, was het lezen van boeken door andere soloreizigers. Bijvoorbeeld Alleen van Tim Voors, Onderweg van Bente van de Wouw en Stevige benen van Simone Verdonschot. “Ik ging ook andere soloreizigers volgen op Instagram. Om van ze te leren, maar ook om inspiratie op te doen voor mijn eigen tochten.’’
Haar eerste huttentocht, waarbij je in de bergen van berghut naar berghut trekt, liep Paulien in 2022. “Ik wandelde toen samen met iemand anders. Later ben ik ook alleen op pad gegaan. Al ben je nooit écht alleen tijdens zo’n avontuur, met een aantal andere mensen loop je vaak tegelijkertijd dezelfde route. Sommige andere wandelaars vinden het dan gezellig om samen te lopen, maar daar heb ik zelf helemaal geen behoefte aan. “
“Ik vind het juist fijner om alleen te wandelen. En bovendien: ’s avonds in de berghut kun je met iedereen sociaal doen. Dus ik geef op zo’n moment vriendelijk aan: ik doe lekker mijn ding vandaag, ik zie je vanavond weer!” Tijdens zo’n huttentocht vallen alle filters en verwachtingen weg. “Er is geen douche, geen luxe. Dat is niet voor iedereen geschikt, maar ik vind het geweldig!
Naast haar eigen platform, deelt Paulien haar verhalen ook op Instagram. “Ik ben heel eerlijk in wat ik deel’’, vertelt Paulien. “Ook wandelingen die minder goed gingen, waarbij ik er helemaal doorheen zat en absoluut niet meer verder wilde gaan. Of tochten waarbij ik veel te slecht voorbereid was, waardoor er van alles mis ging tijdens dat avontuur. Ik wil mijn volgers ook echt waarschuwen dat je niet meteen aan de moeilijkste huttentocht moet beginnen.
Hoe prachtig de foto’s van anderen er op Instagram ook uitzien. Zo’n mooie foto is niet je gezondheid waard.” Paulien neemt zelf altijd een noodknopje mee als ze op pad gaat. “Dat zorgt bij mij voor geruststelling en bij de mensen om me heen ook, want ze kunnen volgen waar ik ben. En ik ga nooit wandelen als het bijvoorbeeld onweert of heel hard stormt. Mijn eigen veiligheid staat bij elk avontuur altijd voorop.’’
Ondertussen heeft Paulien een goede balans gevonden tussen wandelen en werken. “In de zomermaanden maak ik veel wandeltochten, soms ook in samenwerking met een toerismebureau. Dan laat ik via Instagram het gebied zien aan mijn volgers en neem ik ze mee op reis. Na afloop schrijf ik een uitgebreide blog met tips, zodat andere mensen dezelfde wandeltocht kunnen boeken.”
“Voordat ik zo’n samenwerking aanga, moet het wel aan een aantal eisen voldoen: zo vind ik het belangrijk dat de gebieden goed bereikbaar zijn met het ov en promoot ook alleen maar wandelingen die ik zelf zou willen maken.” In de wintermaanden is het voor Paulien te koud en vaak ook te gevaarlijk om lange wandeltochten door de bergen te maken. Dan past ze op huizen in de regio, neemt ze de tijd om haar website bij te werken en plannen te maken voor het volgende seizoen. “Dan pas ik vaak even op een hondje of een kat. Heel gezellig!”
Tot slot: “Alleen op avontuur gaan is voor iedereen leuk’’, vertelt Paulien. “Je hoeft natuurlijk niet precies te doen wat ik doe, zoek uit wat bij jou past. Wees niet te streng voor jezelf. Bouw het rustig op, bijvoorbeeld met een korte tocht in Nederland of België, en ga vooral genieten!’’
Paulien heeft over veel van haar wandeltochten uitgebreide blogs met tips geschreven met tips, allemaal te vinden op haar website Outdoor Inspiratie.
Lees ook: dit zijn de 5 meest verrassende (en mooiste) wandelroutes van Europa en Met deze tips kan je zonder problemen 40 km wandelen.
Lauri van Oosterom is historicus met een groen hart en een voorliefde voor schrijven. Ze is al jaren veganist, een enorme boekenwurm en drinkt liters thee. Ze is graag buiten in de natuur en probeert met veel liefde haar kamerplanten in leven te houden.