Deze week verscheen het boek Hoe gaan we dit uitleggen? van Jelmer Mommers, klimaatjournalist bij De Correspondent. “Het klimaat is de grootste crisis, die de mensheid ooit gekend heeft,” zegt hij in een interview over het boek met het NPO Radio 1-programma Vroege Vogels. “Mensen worden er moedeloos van, omdat we het niet in ons eentje kunnen oplossen.” Toch is er hoop en lijkt de oplossing dichterbij dan we denken.
Hoe staan we ervoor?
In de eerste hoofdstukken van het boek, schetst Jelmer Mommers wat nou eigenlijk het probleem is. “Daar schrok ik zelf ook van,” zegt hij. In een interview met MaatschapWij legde hij vorig jaar al uit dat we op z’n zachtst gezegd nogal slordig met onze planeet omgaan. “Het probleem is niet alleen de CO2 uitstoot, er zijn meer broeikasgassen. Het is niet alleen fossiele brandstoffen, het is ook consumptie van vlees. Het is niet alleen de verwoestijning van bepaalde gebieden, het is ook het kappen van het regenwoud. De teloorgang van biodiversiteit en bodemvruchtbaarheid.” Het is letterlijk een ‘inconvenient truth’ waar we mee moeten dealen.
We moeten naar de kansen kijken
“Als je alleen maar blijft hangen in de problemen en het schuldgevoel, dan los je het niet op. Als je ziet hoeveel kansen er zijn om iets aan te passen, dan verandert er iets,” zei hij bij MaatschapWij. “Ik heb geprobeerd een hoopvol boek te schrijven over een hopeloos onderwerp,” licht hij ook op NPO Radio 1 toe. De Mensheid heeft zich al heel vaak op een radicale manier verbeterd, dus er gloort hoop aan de horizon.
Duurzame energie gaat razendsnel
Zo heeft hij gekeken naar wat er op dit moment al gebeurt – en daar houden we van bij hetkanWEL. “De opkomst van duurzame energie gaat echt razendsnel. We zien een groeiend bos aan mogelijkheden: zonnepanelen en windmolens zijn de bekendste, maar ook over batterijen hoor je steeds meer.” We produceren op steeds grotere schaal en dus dalen de kosten heel snel. Verder zijn er verschillende landen, die belangrijke stappen nemen. Er zijn ook bedrijven die heel veel doen. En er is natuurlijk een burgerbeweging op gang gekomen, met als boegbeeld misschien wel Greta Tunberg die de ene vlammende speech na de andere houdt.
We zijn al een collectief
Je kan op heel veel manieren laten zien dat je wilt leven in een duurzame toekomst. “Als je als individu denkt over het klimaatprobleem, loop je altijd vast. Maar we zijn al een collectief,” betoogt Mommers. “Zodra je ziet dat je onderdeel bent van een grotere groep, dan verandert je beeld. Vooral als je ziet dat een deel al in beweging is gekomen. We hoeven niet op 0 te beginnen, maar we moeten aanjagen wat er nu al is.”
Goed voor onze autonomie
Kiezen voor een duurzame toekomst lijkt dan ook de enige keuze. “Als een schonere lucht al geen argument voor je is, dan kan je energie zien als een middel om als land meer autonomie te bereiken,” zo schrijft Jelmer Mommers deze week in een essay in De Groene Amsterdammer. Met elk windmolenpark worden we immers minder afhankelijk van aardolie en gas uit andere landen.
Ook als je je zorgen maakt over het vluchtelingenaantal is een actief klimaatbeleid de oplossing. Natuurrampen door het veranderende klimaat zorgen namelijk voor volksverhuizingen. Want daar waar droogte en verwoestijning heerst is, kan je niet leven. En zo kunnen ook overstromingen, tornado’s en branden zorgen voor het verkassen van hele volksstammen.
Hoe zitten we erbij in 2050?
Jelmer Mommers schetst twee scenario’s voor onze wereld in 2050. De eerste is ‘business as usual’, oftewel er is niets veranderd. Dan glijden we langzaam af naar een hittetijd en dan krijg je een ‘eigen volk eerst’-mentaliteit. Om te beschermen wat we hebben, bouwen we muren en hekken. Iets dat je nu eigenlijk al ziet gebeuren in de wereld en wat ook de status quo is in het climate-fiction boek De Muur.
In het tweede scenario proberen we onze verstoorde relatie met de natuur te herstellen en echte duurzaamheid te introduceren. Dan werken we samen met de natuur, is het welzijn veel hoger, de lucht schoner en biodiversiteit is er gewoon. We leven van duurzame energie en kunnen onze spullen circulair produceren. Er is dus geen schaarste en ook geen reden om muren te bouwen. En heel eerlijk klinkt dat niet eens als een utopie, want we zijn al hard op weg en zetten goede stappen richting duurzame energie en een circulaire economie.
Welk scenario voor 2050 zien jullie voor je? Laat het ons weten door hieronder een reactie achter te laten.
4 gedachten over “Hoe gaan we dit uitleggen? De wereld in 2050.”
Voordat Mommers iets gaat uitleggen in een boek, moet hij eerst eens een spoedcursus elementaire natuurkunde gaan volgen.
Hij leeft in een parallelle wereld zonder concepten als energiedichtheid, EROIE, entropie en de Tweede Wet van de Thermodynamica.
Verder bedient hij zich uitsluitend van nietszeggende en slecht gedefinieerde begrippen als duurzaamheid, klimaatvluchtelingen en circulaire economie.
Lekker makkelijk, gratis en feitenvrij. Zo blijft hij maar de grootste onzin uitkramen. Boek kan dus zo de prullenmand in.
Zo zelden lees ik over een goed beleid om verdere overbevolking tegen te gaan. Dat lijkt me één van de speerpunten
Dit is inderdaad een van de speerpunten. Het probleem dat ik echter met dit punt heb is dat ik vaak hoor dat mensen in armere landen minder kinderen zouden moeten krijgen, omdat zij vaak grote gezinnen hebben. Echter hebben de 1,4 kinderen van een gemiddeld Nederlands gezin een veelvoud aan milieu-impact dan een gezin met 6 kinderen in een willekeurig Afrikaans land. De vraag is hoe rechtvaardig dit is. We zouden in het Westen eigenlijk een één-kind politiek moeten invoeren. In armere landen moet meer worden ingezet op armoede bestrijding en educatie. Zodra landen welvarender worden en de bevolking ook, zie je dat gezinnen kleiner worden.
Het interessante van u reactie is dat als armoede de wereld uit is, we ten onder gaan aan de vraag en productie en afval berg (armoede is goed voor het milieu), wat op dit moment een veel betere investering is voor onze groene vrienden is om de productie van het afval van morgen te stoppen, de meeste spullen die we kopen belanden binnen een dag max een jaar in de vuilnis.
Dat kost heel veel grondstoffen en energie om het van de producent ( van bv China) in onze huis te krijgen.
De product en koper moeten samen verantwoordelijk worden, troep moet verbannen door prijs stuurring worden, duurzaamheid automatisch goedkoper , cradle to cradle.
De Wereld kan een groei van het aantal consumenten niet aan, dit is waar vol op ingezet moet worden, er zal een nieuw economisch model ontstaan die veel waardevoller is dan onze huidige groei economie wat eindig is…Dit zal veel meer bijdragen dan een gasloos nederland!
Reacties zijn gesloten.