Laatst was ik op een feestje. Aan het einde vroeg ik de gastvrouw of ik kon helpen opruimen. ‘Ja graag’, antwoorde ze: ‘kun je de lege flessen verzamelen?’ Met een arm vol opperde ik of ze alvast naar de glasbak zou brengen. ‘Ach nee’, zei ze: ‘dat doen we eigenlijk nooit. Gooi ze maar daar in die grote afvalbak.’ Ik was hevig verbaasd: ‘scheid jij zelfs geen glas?’ Ik probeerde het niet al te beschuldigend te laten klinken. Ze haalde haar schouders op: ‘dat gooien ze toch weer later bij elkaar’.
Het is het hardnekkige argument, dat je steevast hoort als mensen weigeren glas, papier en ander afval van elkaar apart te houden. En steevast ontstaat er dan een welles-nietes discussie, ook die avond. De enthousiaste afvalscheiders noch de sceptici weten namelijk zeker wat er met afval in zijn algemeenheid en met glas in het bijzonder gebeurt. Wie is er ooit gaan kijken bij de vuilverwerker? Ik zeker niet.
Gloednieuw glas
Tijd dus om er eens echt in te duiken. Toegegeven, ik ben niet afgereisd naar Heijningen waar Europa’s grootste glasverwerker is gevestigd maar ik heb er wel uitvoerig over gelezen en wat blijkt: glas is het allerbeste product om te recyclen. Glas is eindeloos, je kunt van oud glas altijd nieuw glas maken, hoe vies en oud ook. Glas houdt zijn kwaliteit. Van 1000 kilo gebruikt verpakkingsglas wordt weer 1000 kilo nieuw glas gemaakt. Als glas van nieuwe grondstoffen (zand, soda en kalk) gemaakt moet worden dan levert 1000 kilo grondstoffen slechts 800 kilo glas op. Bovendien kost het veel meer energie. Glasafval is dus veel waard en zal daarom zeker niet zomaar verbrand worden.
Integraal in de glasbak
Het is ook supermakkelijk om te scheiden. Ging ik vroeger nog de potten schoonboenen en alles ontdoen van deksels of kurken; zonde van m’n tijd. Je kunt het integraal in de glasbak kieperen. Alleen scheiden op kleur wordt gewaardeerd. Wit glas is schaarser dan bont glas. Bovendien kun je van wit glas wel bont glas maken, maar niet andersom.
We schijnen in Nederland goed in te zamelen, vergeleken bij ons omringende landen: 350 miljoen kilo per jaar, dat is bijna 22 kilo per persoon. Toch belandt er ook nog ruim 100 miljoen kilo glas bij het restafval. Een gigantische hoeveelheid. Onder andere de flessen van dat feestje.
Drammerige dominee
Vorige week heb ik de gastvrouw een mailtje gestuurd om haar te bedanken voor de zeer gezellige avond. Maar op het gevaar af dat ze me een drammerige dominee zou vinden, kon ik het niet laten onderstaand filmpje mee te sturen. Ook dat voelt als een duurzame daad: anderen enthousiasmeren tot duurzame daden. Ze heeft alleen nog niet gereageerd.
Annemarie de Raadt
50 duurzame daden in 1 jaar! Lukt dat? Annemarie de Raadt van de Goede Gids gaat de uitdaging aan. Elke week schrijft ze hier welke duurzame daad ofwel goede gewoonte ze in leven gaat opnemen. Ter informatie en inspiratie.
Lees ook eerdere Duurzame daden: Kijken, ruiken, proeven en Hier met dat papier
In de Goede Gids staan de bedrijven vermeld, die met zorg voor mens, dier en onze aarde ondernemen. Onafhankelijk geselecteerd volgens duidelijke criteria. Wil je zelf een goed leven en gun je dat anderen ook? Kies dan voor Goede bedrijven uit degoedegids.nl
https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=g1-baf4yXg4
2 gedachten over “Duurzame daad 11/50 – Glas in ‘t bakkie of toch niet?”
Ik maak in principe het glas schoon. Het ligt anders al in de glasbak te stinken en dat wordt natuurlijk erger totdat het goed verwerkt is. Dat het gemalen glas rondsproeit zal geen verrassing zijn. Wel dat die mensen in de fabriek zich zo slecht beschermen. Alleen handschoenen.
Sorteren lukt niet altijd goed. Vaak heb ik moeite om zodra het daglicht minder is om het verschil tussen groen en bruin te zien. En wat doe je met andere kleuren glas?
Ik woon in de buurt van de glasfabriek. Helaas kleeft er toch ook een nadeel(tje) aan het recyclen. Namelijk tot een paar km in de omtrek vd fabriek vind je de glasscherven terug in de natuur, in de wei bij de schapen en de koeien. De scherven worden soms (vaak) mee opgegeten met het gras en sommige dieren worden ziek en/of sterven eraan ;-(
Hoe komen die scherven in de wei bij de schapen en de koeien..? Zoals in het filmpje te zien is wordt het glas op grote hopen gestort. Het is gebruikt en vies glas en gaat dus stinken (als je daar wandelt ruik je de fabriek op afstand). Vogels, vooral zeemeeuwen (te zien op het filmpje) komen op de stank af, pikken het glas op en laten dat ergens anders weer vallen of slikken het in…
Maak je een wandeling in de buurt van de fabriek dan vind je inderdaad overal glasscherven.
PS. Ik ben absoluut voor recyclen.
Reacties zijn gesloten.