Tosca voelt zich gelukkiger dankzij de gifteconomie

Je eigen basisinkomen crowdfunden om je fulltime te kunnen wijden aan het welzijn van de Aarde? Tosca waagde zich anderhalf jaar geleden aan dit experiment. Inmiddels zet ze zich vanuit haar yurt in vóór de bijen en tégen klimaatverandering. Wat heeft ze geleerd van leven en werken in de gifteconomie? En waarom heeft ze besloten om dit experiment voor onbepaalde tijd voort te zetten?

Toen we Tosca vorig jaar spraken, stond ze aan het begin van haar experiment. Ze wilde proberen om in haar levensonderhoud te voorzien met behulp van giften, in ieder geval voor een jaar. Inmiddels heeft ze haar appartement in de randstad verruild voor een yurt op het Friese platteland. Ook staat ze als activist, schrijver en spreker op de barricaden voor bewegingen als Extinction Rebellion en Embassy of the Earth.

Gifteconomie

Tosca wacht me op bij de bushalte met een elektrische fiets. Haar yurt bevindt zich vijf kilometer verderop op het erf van een monumentale boerderij. Middenin een Fries weidelandschap met koeien en schapen als buren. Ze is op deze plek neergestreken om de eigenaren van de woonboerderij te helpen de biodiversiteit te vergroten. Al is het ook mooi meegenomen dat leven in een yurt goedkoper is dan dat in een huurhuis.

“In het eerste jaar hebben zo’n veertig mensen mij gesteund. Sommigen eenmalig, anderen structureel door een maandelijkse gift. Dat bedrag kan van alles zijn, van vijf tot honderd euro. Ik ontvang ook giften naar aanleiding van mijn online cursus of een van mijn artikelen. En soms geven mensen uit mijn netwerk eenmalig een grotere gift.”

Op de bres voor bijen

Wat heeft leven van giften haar gebracht? “Het maakt me wendbaar. Ik ben niet gebonden aan een contract of freelance opdracht. Als ik voel: hier wil ik echt iets mee doen, dan kan dat. Een voorbeeld: deze zomer en herfst werkte de EU aan nieuwe wetgeving om bijen te beschermen tegen pesticiden. Maar we vernamen dat minister Schouten juist meegaat met de lobby van de pesticiden-industrie. Daar lig ik nachten wakker van. Rond mijn yurt zie ik hoe weinig insecten er zijn. Het voortbestaan van de mensheid hangt er vanaf! Ik heb een vriendin gebeld die een stichting voor bijen heeft opgezet. ‘Wat kan ik doen om je te helpen?’ Samen hebben we een petitie georganiseerd en aangeboden aan de minister. Ook schreven we een opiniestuk samen met experts. En we werken aan een strategisch plan voor de lange termijn.”

Veerkrachtig tijdens een crisis

“Met deze manier van leven laat ik veel los. Bijvoorbeeld de zekerheid van een vast bedrag op mijn bankrekening aan het eind van de maand. Dan heb ik ook nog gekozen voor wonen in een yurt: een nomadische manier van leven zonder vaste plek. Toch maakt deze levenswijze mij weerbaarder, veerkrachtig. Bij het uitbreken van de coronacrisis heb ik bijvoorbeeld nooit gedacht: wat gaat er nou met mijn inkomen gebeuren? Juist bij een crisis kan ik bijdragen met de kennis en vaardigheden die ik opdoe rond nieuwe manieren van leven.”

Persoonlijke shit

En de nadelen? “De uitdaging van leven in een gifteconomie ligt voor mij niet in het opgeven van de zekerheid van een vast inkomen. Wel loop ik er tegenaan dat ik geen baas, opdrachtgever of directe collega’s heb. Mijn ritme, focus en beroepsomschrijving moet ik helemaal zelf creëren. Daardoor word ik nogal eens geconfronteerd met persoonlijke shit. Er is meer ruimte voor wat er is! Tegelijkertijd geeft deze ruimte mij de mogelijkheid om van alles te ontdekken. Hoe het is om in een yurt te wonen, bijvoorbeeld. Of om te leren over landschapsherstel en kruiden.”

Gelukkiger

“Overall voel ik me gelukkiger. Ik leef meer in verbinding en ervaar nu zelf dat het anders kan. Dat mijn tijd en aandacht niet meer worden opgezogen door die economie om mijn bestaansrecht te verdienen. Ik ben mij bewust van het privilege om zo te kunnen leven. Met dank aan mijn goede opleiding, afkomst en netwerk. Niet iedereen is in die gelegenheid. Daarom zet ik mij graag in voor activiteiten die bestaande systemen veranderen.”

“Ik ben vooral blij dat ik iets terug kan geven aan de insecten en de bodem. Bijvoorbeeld door het grasland rond de woonboerderij kruiden- en bloemrijker te maken volgens permacultuur principes. Samenleven met de natuur is voor mij heel wezenlijk. Het liefst trek ik komend voorjaar naar een volgende plek om te helpen de biodiversiteit te vergroten. Tips zijn welkom!”

Meer info: wil je Tosca steunen met een gift of tip? Je kunt haar bereiken via www.groeneliefde.nl

Deze blog is gedeeltelijk gebaseerd op een artikel dat op 21 december 2020 verscheen in nummer 21 van het Permacultuur Magazine

Zou jij op deze manier kunnen leven, zonder zekerheden? Laat het ons weten door hieronder een reactie achter te laten. Ook Petra en Robbert leven volgens de principes van een gifteconomie. Lees hier hun verhaal.