Zo’n vijf jaar geleden besloten Julie Scott en haar man Peek Hijmans om het roer radicaal om te gooien. Zij verkochten hun koophuis, deden al hun spullen weg en gingen leven als nomaden. In Den Haag. Ik interviewde Julie om meer te weten te komen over haar manier van leven en waarom ze die keuze maakte.
Het roer ging om
‘Peek en ik hadden vijf jaar geleden een drukke baan en grote koopwoning, maar we voelden ons niet op onze plek. We hadden te veel stress en we merkten dat dat in ons lijf ging zitten, tot burn-out achtige verschijnselen aan toe. We wilden ons huis verkopen, al onze spullen wegdoen en een vrijer en reizend bestaan leven. Het roer moest radicaal om, zodat we niet weer in de tredmolen terecht zouden komen. We besloten een soort ‘bombrief’ te sturen naar een goede vriend met de vraag of hij een prikkelarme omgeving wist om te wonen, zodat we weer een beetje konden opladen. Hij belde ons binnen 2 minuten met de mededeling dat hij wel iets voor ons had: Het ‘Duinpaleisch’, een groot pand in de duinen van Den Haag. En toen begon ons nomadenbestaan.
Geen spullen, geen huis
We verkochten ons huis, deden alle spullen weg en vestigden ons in het Duinpaleisch. Wij beheerden het pand en woonden er met z’n tweetjes. Ik werkte er ook, gaf er zangles en repeteerde er. Het was een prachtige en inspirerende ruimte, maar al snel werden we weer onderdeel van een machine. We besloten naar de Nederlandse variant van het Burning Man Festival, Where the Sheep Sleep, in Kootwijk te gaan en daar hervonden we onszelf.
We werken allebei in Den Haag en we verblijven steeds tijdelijk in woningen van mensen die op reis zijn, of die om een andere reden leeg staan. In ruil voor de woonruimte, passen wij op het huis en kunnen voor de huisdieren zorgen. We zijn nu echt ‘Professional Nomadz’ en we trekken als moderne nomaden door de stad, van plek naar plek.
Zelfs nee verkopen
Toen we net begonnen, wisten alleen onze vrienden van ons nomadenbestaan. Het ging, maar het aanbod was nog niet heel ruim. We hadden als back-up onze camper, waardoor we nooit echt dakloos zouden zijn. Toen kwam Peek met het idee om ons nomadenbestaan te professionaliseren en startten we ‘Professional Nomadz’. We lieten ons verhaal en foto’s zien op Facebook. In de ogen van anderen was er een verschuiving van ‘hulpbehoevend’ naar ‘inspirerend’. Mensen kwamen met aanbiedingen voor woningen. We hebben zelfs ‘nee’ moeten verkopen en door moeten verwijzen. Het is wonderlijk hoe woningen ineens aangereikt werden.
Een paar tassen mee
Als we bij iemand gaan wonen nemen we een paar tassen mee met kleren, schoenen, muziekinstrumenten en onze laptops mee. In het begin was het steeds een volksverhuizing, maar dat is nu een stuk minder. Overigens mis ik de andere spullen helemaal niet.
Gered
Een mooi voorbeeld van hoe bijzonder ons bestaan is, was op het moment dat we in de camper woonden en ik acuut geopereerd moest worden aan mijn rug. Via via kwamen we in contact met een vrouw die in Afrika woonde en in Den Haag een huis leeg had staan. Zij leende ons toen haar huis uit, zodat ik kon helen. Ik voelde me zo welkom. Pas maanden later leerden we haar kennen. Ongelofelijk dat ze ons dat gunde. Ik ben daar ook echt goed hersteld. Het heeft een hoop gered.
Verwondering
Het leukste vind ik om telkens verrast te worden door mijn eigen stad. En wat ik ook mooi vind, is dat je al snel andere gesprekken krijgt met mensen, omdat ons bestaan niet gangbaar is. Mensen vinden het vaak spannend.
Naar Spanje
Nu wonen we tijdelijk in het huis van Marianne. Zij woont in Spanje. We kunnen daar tot het einde van het jaar blijven. Dan gaan we naar onze volgende bestemming. Dit keer naar een dorpje in Andalusie in Spanje, ook een huis van Marianne. Het idee dat we steeds van plek veranderen, geeft ons rust. Het nomadenbestaan is onder mijn huid gaan zitten. Er is altijd avontuur op komst.
Welkomhuis
Uiteindelijk willen we in regio Den Haag een plek vinden waar wij mensen kunnen ontvangen en waar we onze inspiratie kunnen delen: een welkomhuis. Een plek waar mensen even kunnen blijven om de vrijheid van dit bestaan te voelen en op te laden. Een plek om uit je comfortzone te stappen. Den Haag is daar een goede plek voor. De stad is vol energie, maar mensen zitten vast in de tredmolen. Voor hun lijf kunnen ze dan naar de sportschool en voor hun zijn naar het Welkomhuis. Zoiets is er nu nog niet.
Zet ook die stap
David Bowie deed ooit de uitspraak: ‘als je gaat zwemmen, blijf dan niet in het ondiepe stuk, maar zorg dat je een beetje op je tenen blijft lopen.’ Ofwel: blijf op zoek gaan naar inspiratie. Je moet juist dingen doen, die je een beetje eng vindt. Je hebt daar namelijk geen volledige controle over en dat maakt je meer open. Als je denkt dat een nomadenbestaan bij je past, dan moet je het gewoon doen. Je kunt dan ook gewoon blijven werken. Probeer het gewoon, terug naar huisje-boompje-beestje kan altijd nog.’
Ook een nomadenbestaan gaan leven? Neem contact op met Julie en Peek, Professional Nomadz.
=====
Wie is Peek Hijmans?
Peek Hijmans staat avontuurlijk in het leven. Als van jongs af aan maakt hij lange reizen, omdat hij nieuwsgierig is naar andere culturen en gewoontes, maar ook naar hoe hij zichzelf tijdens zo`n reis verhoudt met een totaal andere omgeving dan hij gewend is. Zo reisde hij maandenlang in z`n eentje door India, een trip die hem volledig door elkaar schudde en ervoor zorgde dat Peek zichzelf beter leerde kennen dan ooit daarvoor. Peek werkt al jaren met mensen, eerst in de zorg, daarna jarenlang in de psychiatrie en tegenwoordig ook als wandelcoach en event organisator.
Wie is Julie Scott?
Julie Scott is een creatief ideeënkanon, ze maakt muziek, schildert, schrijft, heeft een eigen zangpraktijk en organiseert allerlei kleine en grote evenementen. Alles heeft voor haar te maken met de wil om te creëren en verbinden…ze probeert op haar manier de wereld een beetje mooier te maken, met een liedje, een goed gesprek of een inspirerende muziekdocumentaire, zoals Dune Sessions, het liefdesproject van haar en Peek.
8 gedachten over “Geen huis en geen spullen: dit stel leeft als nomaden in de stad”
Mooi, maar zonder vast inschrijf adres besta je in dit land niet, en wordt je op den duur uitgeschreven als Nederlands staatsburger. Dus een echt nomade bestaan bestaat gewoonweg niet. Het is een utopie.
Dit verhaal is een sprookje.
Een mooi sprookje, dat wel,
maar desalnietemin niet op de werkelijkheid gebaseerd.
Fantastisch, de ruimte, vrijheid en rust!
Heel goed dat jullie je niet hebben laten vangen, opmerkzaam waren
en de burn-out / stress geen kans hebben gegeven.
Springen én goed terecht komen
plannen maken en in nieuwe dingen landen
!!!!!
Bloemen op jullie pad !
Het doet me zo denken aan wat ook de kern van tiny housing lijkt te worden:ánderen laten investeren en een commitment laten aangaan (in dit geval de lusten en lasten van een huis en bij tiny housing de gezochte gratis stukjes grond op een ander z‘n erf of in een natuurgebied…) en daar op meeliften. Zuur wellicht maar ik zie meer heil in langdurige commitments aan huis en woonomgeving, steeds andere buren zorgt niet voor veel sociale cohesie, dit lijkt op AirBnB… En willen we niet allemaal niet te duur wonen zodat we minder hoeven te werken en meer vrije tijd hebben…? Blijven er zo weinig mensen over die dan nog commitment aangaan en een huis ‘over’ hebben voor de nomaden…
Welke cohesie? Mensen die jarenlang in een huis wonen kennen hun buren niet eens. Wat deze nomaden aangeven is dat er juist door hun levenswijze op een nieuwe manier contact ontstaat – wat ik heel mooi vind!
Zelf denk ik dat “een groep nomaden” een ideale oplossing zijn voor alle mensen die eens een periode naar het buitenland willen maar wel al een huis hebben gekocht 😉 ik zie nu mogelijkheden 😉
Hoi Anna,
Er staat op dit moment regelmatig veel leeg in de stad en daarbuiten. Ruimte die anders kan worden gebruikt en dus duurzamer…We dragen bovendien zorg voor de huizen, de dieren, planten. We werken allebei, maar vinden nu door onze manier van leven ook de ruimte om nieuwe projecten op te starten, dingen waar we eerder niet aan toekwamen, of de inspiratie voor misten.
Wij delen graag onze ervaringen, omdat we merken dat veel mensen in onze strak georganiseerde samenleving het gevoel hebben door te moeten rennen…geen keuze te hebben, geleefd te worden.
Wij hebben nu ervaren hoe het is als je hier een radicale verandering in aanbrengt. voor ons is dat het nomadenbestaan, maar dat hoeft niet DE oplossing te zijn voor iedereen….misschien wel een kattebelletje dat aanzet tot denken met durf en meer uit vrijheid handelen.
Onze droom is om uiteindelijk wel een plek te hebben waar anderen naar toe kunnen komen om weer even op te laden, door een workshop te volgen, met Peek mee een inspirerende wandeling maken, een plek om te zijn.
Wij hebben eerst zelf alle kanten op moeten leven en uitproberen en bedenken en dromen, om dit uiteindelijk aan anderen te kunnen doorgeven.
Groet! Julie & Peek
Allemaal mooi en aardig, maar hoe zit het met het betalen van de vaste lasten (verzekeringen, belastingen, eten, kleding, etc. etc.). Als dit echt zou werken dan hadden we allang alleen in Nederland al 1 miljoen nomaden. Kortom, mooi verhaal maar het werkt niet of tijdelijk (zoals je eigenlijk al kunt opmaken uit het verhaal).
Beste J. Hofmans,
Wij betalen onze vaste lasten en dragen kleding (zoals ook te zien is op de foto :-)) Ondertussen leven we al bijna 5 jaar als nomaden in Nederland en binnenkort in het buitenland. So far so good….
Groet! Julie & Peek
ik denk dat ze bedoeld dat je een vaste woon of verblijf moet hebben.. dat je ergens moet ingeschreven staan volgens de wet.. hoe doen jullie dat dan?
( ik vind het een prachtig iets wat jullie doen.. helaas heb ik geen nomaden genen want anders..)
Reacties zijn gesloten.