Consuminderen Challenge: kan het een beetje minder?

Even een paar schokkende feiten op een rij. Een Westerse consument bezit gemiddeld zo’n 10.000 spullen. Dat vertelt econoom Kate Raworth in de uitzending van Tegenlicht over de Donut Economie. Als we dat even naar Nederland vertalen: uit cijfers van eind 2014 blijkt dat we gemiddeld 22 duizend euro aan spullen per huishouden bezitten. In het boek De Verborgen Impact (2016) van Babette Porcelijn blijkt dat we per week 38 euro aan spullen uitgeven. Daarnaast kopen we ook nog eens drie nieuwe kledingstukken per maand. De meesten van ons shoppen inmiddels online en besteden per keer 100 tot 500 euro aan nieuwe spullen. Ondertussen produceren we in ons land jaarlijks ook nog eens 500 kilo afval per persoon.

Tussenstand

Het is allemaal een beetje veel en het is dan ook geen wonder dat we behoefte hebben aan een levensstijl waarbij minder spullen en minimalisme centraal staan. Daarom zijn we bij hetkanWEL deze maand begonnen aan de Consuminderen Challenge. Je kon al lezen hoe Kakeibo kan helpen om inzicht te krijgen in je uitgavenpatroon en hoe het Brecht van der Laan afgaat om een jaar lang niet nieuws meer te kopen. Deze week geven we de tussenstand van onze eigen redactie: hoe bevalt het ons om een maand lang minder uit te geven?

Sjoske

Een maand lang besparen? Dat komt goed uit! Begin april ben ik verhuisd binnen Den Haag. Een verhuizing kost (heel veel!) geld, daar ontkom je niet aan. Ik huur een appartement, dus ik had te maken met borg. Dubbele borg zelfs. En of ik ook meteen de eerste maand huur wilde overmaken. Ik was al een paar duizend euro lichter voordat ik überhaupt mijn nieuwe huis kon betreden. Een week later ging ik verhuizen en bracht ik ‘even’ een bezoekje aan de geel-blauwe meubelgigant. Resultaat? Veel te veel nieuwe spullen. Handige spullen, dat wel, maar ook een hoop niet noodzakelijke dingen.
De eerste twee weken van deze challenge zijn eigenlijk verrassend goed gegaan. Ik was wel even klaar met kopen. Op Bevrijdingsdag heb ik geld uitgegeven aan drankjes en iets te eten, maar dat had ik ingecalculeerd. Toch betrap ik mezelf erop dat ik regelmatig op een kledingsite stuit, omdat ik denk dat ik nieuwe zomerjurkjes nodig heb (maar geloof me, dat valt best wel mee). Ik ben dan al een paar minuten aan het scrollen als ik denk: ‘Wat ben je aan het doen? Klik dat eens weg!’ Met een heel klein beetje pijn in mijn hart haal ik dan het online winkelmandje leeg en ga ik weer verder met waar ik mee bezig was. Nee, deze maand even geen nieuwe dingen.

Wyke

Een Challenge als deze brengt vooral een groter bewustzijn met zich mee. Zo word ik mij er ineens van bewust hoe vaak mijn hoofd zich omdraait richting een etalage waar ik langs fiets. Of hoe veel advertenties mijn Facebook en Instagram tijdlijn vervuilen. Mijn spamfolder zit vol met schreeuwerige ‘laatste kans’ en ‘alleen dit weekend korting’ en het erge is dat ik me er bewust van word hoe vaak ik dan toch even klik op deze berichten. Voor je weet maar nooit.
Het niet kopen, kost me op zich geen moeite. Er zijn wel vaker financiële redenen geweest om mijn geld niet over de balk te gooien en ik ben nooit een impulsieve koper geweest. Ik ‘windowshop’. Dat wil zeggen dat ik een verlanglijstje bijhoudt in mijn telefoon van dat wat ik zie, leuk vind en eigenlijk wil hebben. Als ik een paar weken later het lijstje bekijk, haal ik bij 8 van de 10 items mijn schouders op en die twee overige dingen mag ik dan hebben. Alleen: nu even niet. Dat klinkt heel makkelijk, maar dat is het niet. Het voelt toch alsof ik mezelf iets ontzeg door die twee dingen niet te kopen. Dus even keihard tanden bijten en hardcore afkicken, maar het gaat goed.

Asceline

Van nature ben ik niet moeilijk te verleiden. Mooie kleding, lekker eten, goede koffie of smekende kinderen; het kost me soms moeite om weerstand te bieden. Al meerdere keren begon ik rigoureus met minimaliseren. Dat ruimde lekker op, maar de echte minimalist in mij, die heb ik nog niet gevonden. Toen we met deze challenge startten, wilde ik me vooral richten op het vermijden van impulsaankopen. Twee voor de prijs van één, een mooi jurkje met korting, ik zou het gewoon laten liggen. Net als alle andere dingen die ‘koop mij’ riepen. En dat lukt.
Elke avond schrijf ik op, wat ik die dag heb uitgegeven. Dat helpt me enorm. Ik ben me heel bewust van mijn vaste uitgaven, maar op de variabele uitgaven bespaar ik nu geld. Toch ging er ook iets mis. Mijn (met tape aan elkaar geplakte) keukenmachine hield er na 10 jaar trouwe dienst mee op. Met een knal schoot de deksel los en mijn groene smoothie zat tot op het plafond. Ik wist niet of ik moest lachen of huilen. De situatie was komisch, maar alleen dankzij dit apparaat staat er bij mij thuis elke dag iets lekkers op tafel. De hele dag twijfelde ik of ik een nieuwe zou kopen, of zou leven zonder. Ik kocht een nieuwe, maar de twijfel sloeg toe. De challenge! Hij zit nog in de doos. Zal ik hem houden, of terugbrengen?