Hij had eigenlijk altijd in de stad gewoond. Eerst in Nijmegen, toen Amsterdam en daarna in Eindhoven. Maar dit jaar kwam hij erachter dat landelijk wonen veel beter bij hem past. En dus ging Jur Jacobs op zoek naar iets anders. Dit weekend sliep hij voor het eerst in zijn yurt op een boerenerf in Heuden (Asten). “Hier blijf ik de komende tijd wonen.”
Op de boerderij
Jur werkte met zijn eigen bedrijf al in de agrarische sector. “De kloof tussen boeren en burgers is groot. Dan vind ik het gek als ik de agrarische sector probeer te verduurzamen, maar zelf in de stad woon en ik wilde heel graag de stad uit. Ik heb zelf geen agrarische ervaring, maar zorg ervoor dat mensen die door corona tijdelijk geen werk hebben aan de slag kunnen bij de boer. Toen ik op zoek ging naar een boerderij om te wonen, kwam ik in contact met een boer en boerin in Heusden (Asten), die een werkgemeenschap wilde opzetten. Een soort van farmer in residence. Samen met een ander stel ga ik op het boerenerf wonen en werk ik mee op de boerderij.”
Liever een yurt dan een caravan
Het is niet Jur’s ambitie om altijd in een yurt te blijven wonen. “Het is een tijdelijke oplossing tot dat ik een huisje kan bouwen,” vertelt hij. “Ik had ook een caravan kunnen kopen, maar dan voel ik me opgesloten. In caravan staat alles vast. Je tafel is ook je opklapbed bijvoorbeeld. Ik heb wat meer luxe nodig en daarmee bedoel ik vooral: wat meer ruimte om zelf in te richten. Een yurt is dan ook echt geen tent, het is een huis van ongeveer 30 m2. In het midden staat een houtkachel en verder zet ik er gewoon een bed, een bank, een eettafel en een keukenblok met vaatwasser in. Dat kan, want ik heb een wateraansluiting aangelegd. Op het terrein is nog een extra badkamer waar ik gebruik van kan maken en qua toilet weet ik nog niet wat ik ga doen. Misschien bouw ik nog een compost of droogtoilet.”
Een spannend avontuur
Hij weet enigszins hoe het is om in een yurt te wonen. “Een vriendin van me heeft lang in een yurt gewoond, dus ik wist al dat het een fijne woonruimte was. Maar ik ken ook de nadelen. Die vriendin woont nu bijvoorbeeld weer in een huis. Ze mist het buitenleven dat bij een yurt hoort wel, maar een yurt is ook echt een zorgenkindje. Als het stormt, is het spannend. Als het te vochtig wordt in de tent, wat al snel dreigt want je kookt ook binnen, gaat de boel schimmelen etc. Het wordt dus een avontuur, maar dat schrok mij niet af. Ik heb er zoveel zin in.”
Een yurt bouwen is één dag werk
De yurt kocht hij ‘gewoon’ kant-en-klaar op Marktplaats. “Van iemand uit Tsjechië, die ze uit Mongolië importeert en hem hier voor de deur heeft afgeleverd. Met een paar vrienden heb ik de yurt in één dag in elkaar gezet: we begonnen om 10.00 uur ’s ochtends en waren om 15.00 uur ’s middags klaar. Een yurt bestaat eigenlijk uit stokken en een soort van harmonicamuren van hout, doek, vilt en membraan. Het is echt super goed geïsoleerd. De fundering heb ik zelf gemaakt van hout en ook die heb ik goed geïsoleerd. Binnen stook je het dan ook heel snel warm. Daar heb je niet heel veel hout voor nodig en ik gebruik daarvoor de wilgentakken die we hier op het terrein zelf snoeien.
Meer licht door een koepel op het dak
Vlak voor het weekend was Jur nog bezig om een koepel in elkaar te zetten voor op het dak. “Anders wordt het binnen wel heel erg donker. Ik wil dat het licht is. Degene van wie ik de yurt gekocht heb, heeft de koepel laten ontwikkelen. Het is gemaakt van polycarbonaat in een houten frame. De rest van het dak bestaat dus wel uit doek.”
“Dit is nu mijn droom en ik wil dit nu doen. Vroeger dacht ik dat ik altijd in de stad zou blijven, maar ik ben gelukkiger als ik meteen de natuur in kan. Het is een spannend avontuur om in een yurt te wonen en aan de slag te gaan op een boerderij, zonder enige agrarische ervaring. Daar heb ik zoveel zin in en over een paar jaar kijken we wel weer.”
Lees ook het verslag van Carlijn over het logeren in een yurt in ecodorp Frijlân. En het verhaal van Tosca, die de stad verruilde voor een yurt op het Friese platteland.
