“Hoe is het om te wonen in een community?” “Delen jullie alles samen?” “Ik heb behoefte aan privacy dus een community is niks voor mij.” Zo maar wat opmerkingen die ik de afgelopen twee jaar heb gehoord. Sinds 2020 woon ik met mijn gezin in eco-community LiberTerra. Hoe dat voor mij is lees je in deze blog.
LiberTerra
Laten we starten bij het begin. Ik wilde samen met mijn vriend en onze twee dochters kleiner, groener en nog duurzamer wonen. We woonden in een vinexwijk met meer dan 60 kinderen in de straat. Het voelde als een dorp in een stad. Fijn, maar toch zochten we iets anders. In onze zoektocht naar een andere manier van wonen kwamen we bij de eco-community LiberTerra uit.
Duurzaamheid staat voorop
Duurzaamheid is hier de belangrijkste pijler. Naast dat LiberTerra een plek is om met gelijkgestemden in ecologisch gebouwde huizen te wonen, bieden we hier educatieve activiteiten aan. De open dagen, workshops en inspiratie sessies hebben de focus op biobased bouwen en de WEconomy. Iets wat volledig aansluit bij wat wij wilden!
Delen en lenen van spullen
Er zijn een aantal zaken waar veel communities op stuk lopen en dat is geld, macht en seks. Een van de dingen die ik nog wel eens moet uitleggen aan mensen is dat we niet elkaars partner delen. Ook hebben we allemaal een eigen huis met alle voorzieningen zoals een badkamer en keuken. De wasmachine wordt wel gedeeld door een groep mensen. Deze staat in ons Kenniscentrum: een gebouw waar we met elkaar vergaderen en ook onze workshops en andere activiteiten organiseren. Tevens wordt deze ruimte verhuurd voor bijvoorbeeld heisessies.
Delen en lenen van spullen is ook zo’n onderwerp waar veel irritatie op kan komen. Wat goed is om te beseffen, is dat iedereen een ander normaal heeft. We hebben hier als community een spel mee gedaan. Een van de vragen was: ‘als jij je schep uitleent, hoe wil je hem dan terug krijgen?’ Ik vond het zo verhelderend om te zien wie bij welk antwoord was gaan staan. We lenen en delen hier veel spullen, zoals (tuin)gereedschap, fietsen, printers en andere zaken. Ik vind dat een heel mooi aspect van zo leven met elkaar.
Niet alleen materiële zaken worden gedeeld maar ook kennis, ervaring en het netwerk van de diverse bewoners.
Privacy is heel belangrijk
Het grappige is dat bijna alles bewoners van onze community privacy als heel belangrijk ervaren. Dat zou je misschien niet zeggen als je in een community gaat wonen maar het thema privacy hebben we ook met elkaar besproken. Allereerst is het helemaal prima als je aangeeft dat het even niet uit komt als een buur op bezoek komt. Soms zijn de gordijnen nog dicht, dat is ook een teken dat het niet uit komt. Een van de buren bedacht het stoplicht systeem met gekleurde rondjes op je raam. Rood is het komt nu niet uit, oranje betekend dat je wel even iets mag vragen en groen is welkom.
Wonen in een community
Ik vind het heel fijn om hier te wonen. Ik leer ontzettend veel van mijn buren, bijvoorbeeld tuinieren. Ook word ik geïnspireerd door wat buren aandragen om te gaan doen, bijvoorbeeld vogelen. En ik kan mijn kennis en ervaring delen.
Daarnaast is er altijd wel een oppas te vinden, maken we plezier en leren we van elkaar. We hebben de rijkdom om een yoga docente op het terrein te hebben en doen vaak vrouwen cirkels met elkaar. Niets hoeft, alles mag. Een buurvrouw zei eens: ‘je hoeft alleen maar ja te zeggen’ en zo is het ook. Er is altijd wel iemand met een leuk idee, een andere invalshoek of iets waar ik nog niet aan had gedacht. Mijn kinderen kunnen bij iedereen terecht: it takes a village to raise a child, is zo vaak waar ik aan denk.
Grenzen bewaken
Iets waar ik van tevoren niet veel over nadacht, is dat wonen in een community enorm leerzaam is. Ik heb mijzelf de afgelopen twee jaar heel wat beter leren kennen. Want waarom reageer ik op deze manier? Welke behoefte gaat daar achter schuil?
Wat ik heel waardevol vind, is dat we hier een aantal mensen hebben die veel met geweldloze communicatie hebben gedaan. Nu is er een groepje ontstaan van mensen die daar meer over willen weten en daar mee willen oefenen. Ook als er dingen spelen kan op zo’n avond uitgeplozen worden waar het vandaan komt en dat kan helpen.
Iedereen is anders
In onze community wordt iedereen in z’n waarde gelaten. Er wonen hier 16 volwassenen (van 28 t/m 61 jaar) en vijf kinderen. We gaan hier op een respectvolle manier met elkaar om en zorgen dat als er irritaties ontstaan deze ook worden uitgesproken. Een van de voorbeelden die ik vaak geef, is dat tijdens de Corona pandemie de helft van de bewoners zich liet vaccineren en de andere helft niet. Daar zijn totaal geen issues bij ontstaan en dat vind ik heel bijzonder.
Wil je ook een kijkje nemen in onze community? We organiseren regelmatig activiteiten. Kijk op geestmerambacht.liberterra.eu en meld je aan. Aanstaande zaterdag 14 mei is de eerstvolgende open dag. Helaas ben ik dan zelf niet aanwezig maar je kunt bij een aantal buren even binnenkijken.
Fotocredits: De foto’s zijn afkomstig van, en eigendom van, Duurzame interieurstylist, Pixabay en Pexels.
Lees ook het verhaal van Liezelotte, die met haar gezin in een tiny house woont er ervoor strijdt dat er meer ruimte komt voor community living.
