Wonderlijk wonen op 23m2 (in Utrecht)

Marieke Creemers woont midden in het centrum van Utrecht in een mini huisje. Haar woning is slechts 23m2 en heeft alles wat ze nodig heeft. Als ze in haar favoriete hoekje op de bank zit hoort ze vaak voorbijgangers praten over haar huis. De enthousiaste reacties maken haar trots en blij. We vroegen haar naar haar woning, toekomstdromen en tips om klein te wonen.
Wat is jouw achtergrond?
Ik ben altijd al gek geweest op verhalen: daarom ben ik na mijn middelbare school Nederlandse Literatuur gaan studeren. Om mijn kennis uit te breiden en te leren over bedrijfsmatige verduurzaming, heb ik daarnaast Business Studies gestudeerd. Bij mijn afstuderen kwam dit samen: bij Nederlands bestudeerde ik het kapitalisme en de culturele uitingen daarvan – en de heftige kritiek daarop, bij Business Studies leerde ik hoe men kapitalisme wilde inzetten voor verduurzaming. Voor mij viel toen een kwartje en dat valt nu nog steeds verder: dat de kritieken klopten, en we ons niet duurzaam kunnen kopen. Dat we een daadwerkelijke gedragsverandering, een andere levensstijl nodig hebben – en moeten willen. Die gedachte komt nu steeds tot uiting in mijn werk:
Ik werk als freelance schrijver en storyteller, om mensen met verhalen en de juiste communicatie aan het denken te zetten en enthousiast te maken voor duurzaam leven. Daarnaast werk ik enkele dagen per week voor de Transition Academy, de onderwijstak van Drift (Dutch Research Institute for Transitions).
Je woont op een bijzondere plek, wil je daar iets meer over vertellen?
Als je in de grotere steden na je afstuderen op jezelf wilt gaan wonen heb je niet bepaald een makkelijke taak. Ik wist al van het begin af aan dat het niet teveel mocht gaan kosten: lage lasten geven de vrijheid om werk te doen wat ik belangrijk vind en wat bij me past, de ruimte om veel te ontdekken, te leren en te investeren. Om werk te doen wat niets oplevert qua financiën. Dan kies je automatisch voor een kleinere ruimte. Dat ik dit huisje heb gevonden is wel een gouden vondst: het is klein, maar goed in te delen – en het zit op een geweldige locatie, pal in het Utrechtse Museumkwartier. Ik heb alles voor mezelf en de stad als mijn voortuin.
Wat is jouw lievelingsplek in het huis en waarom?
Ik zit graag in het hoekje bij het raam op de bank. Met een boek en thee. Dan overzie ik heel mijn huis – een voordeel van klein wonen – en de spullen die ik om me heen heb verzameld. Mijn boeken, foto’s en beeldjes die ik heb gekregen, een oud kastje van mijn grootouders. Daar word ik blij van. Vanaf de bank kijk ik via het raam in mijn deur ook zo de straat op, je krijgt veel mee van het leven in de stad. En het leven in de stad krijgt veel mee van mij: als ik in dat hoekje zit, hebben mensen vaak niet door dat ik thuis ben of dat ik ze hoor als ze staan te praten – en er wordt veel over mijn huis gepraat. Zo stond er laatst een meisje naar haar vriend te roepen dat hij moest komen kijken: ‘Dit is het schattigste huisje van Utrecht, dat wil ik ook!’ Dan zit ik in mijn hoekje op de bank te gniffelen.

Welke rol speelt duurzaamheid in jouw woning?
Duurzaamheid speelt een grote rol. Klein wonen geeft me vrijheid, maar laat me ook experimenteren met de mogelijkheid van duurzaam leven, met het klein houden van mijn voetafdruk. Mijn huis is niet per sé heel goed geïsoleerd of duurzaam gemaakt, maar doordat het klein is consumeer ik minder energie en materialen. Dat geldt ook voor de inrichting: bijna alles wat in mijn huis staat heb ik óf echt nodig, óf vind ik echt geweldig. Dat moet wel: ik kijk er altijd tegenaan en kan het meestal niet opbergen, dus je denkt goed na over wat je neer zet of koopt. Dat maakt mijn huisje ook heel overzichtelijk. En ik kan met volle overtuiging tegen anderen zeggen je met minder bezit en duurzaam leven niets hoeft op te geven – maar juist een leuker leven krijgt.
Steeds meer mensen zijn enthousiast over klein wonen, denk je dat het een tijdelijke trend is of iets dat we in de toekomst zal blijven groeien? En waarom denk je dat?
Ik denk dat deze ontwikkeling in de toekomst zal blijven groeien – vanwege de vrijheid die het geeft, om je tijd te besteden zoals je wilt, aan werk wat je belangrijk vindt. Er vinden, heel klein nog, verschuivingen plaats in de samenleving. De draagkracht van de aarde kan onze huidige levensstijl niet aan: we moeten verder denken dan duurzame materialen en hernieuwbare energie – we moeten minder verbruiken. Dat wordt vaak gezien alsof we dingen moeten opgeven, maar ik zie dat niet zo.
Ik las een tijdje terug een artikel waarin werd omschreven hoe we ons thuis en ons huis verwarren. We vinden ons thuis het belangrijkste, het samenleven wat we delen, de warmte en de veiligheid. Toch houden we ons vaak meer bezig met ons huis – de materialen, de vierkante meters. We verwarren doel en middel, en stiekem weten we dat ook: wanneer we het hebben over wat we waardevol vinden in ons leven, noemen we nooit onze designkeuken of onze auto. Het is óók belangrijk, maar het is belangrijk omdat het ons mogelijk maakt lekker te koken voor familie of om naar vrienden toe te gaan. Alleen: als we hard moeten werken om die spullen te betalen, hebben we juist minder tijd om te koken, vrienden te zien, voor onze ouders en kinderen te zorgen…. Terwijl je, als je een stuk van die vaste lasten kunt schrappen, je die ruimte weer terug krijgt én duurzamer leeft. Die verwarring, tussen doel en middel, zit verweven door de maatschappij. Maar precies dat is aan het veranderen, en dat biedt ongekende mogelijkheden, om ons weer bezig te gaan houden met wat we echt belangrijk vinden. Of misschien hoop ik het wel gewoon. Omdat ik denk dat we dan niet alleen duurzamer, maar ook gelukkiger zijn.
Wat voor tips zou je mensen geven die klein (willen) wonen?
Denk op maat! Bij klein wonen wordt snel gedacht aan een Tiny House, maar niet iedereen is handig of heeft startkapitaal om een huisje of grond te kopen – en wanneer je in de stad wilt wonen, is er sowieso weinig grond beschikbaar. Maar in de bestaande bouw kun je juist ook alle kanten op, als je in mogelijkheden denkt. Zo heb ik een op maat gemaakte hoogslaper, gemaakt van steigerbuizen en oude steigerplanken. Het is hoger dan gemiddeld waardoor iedereen er gewoon onderdoor kan lopen en reikt van muur tot muur, waardoor er geen poten midden in de kamer staan. Het enige wat daarvoor nodig was, was creatief denken, handige familieleden en een groothandel in bouwmaterialen. En, zet je even schrap: toen ik aan het verhuizen was stond mijn 15 meter vloeroppervlak (ex. badkamer en keukenblad) vol met dozen en mensen, en bleken de poten van mijn steigerbed niet geleverd. Mogelijk dacht ik toen enkele seconden: wat heb ik gedaan?!? Maar dat was dan ook meteen het enige moment, daarna ben ik alleen maar gelukkig geworden van mijn huisje.
Zou je in de toekomst ook klein willen blijven wonen?
Sowieso! Meer dan dit heb ik niet nodig. Als ik ga samenwonen, is iets meer ruimte wel fijn – hoewel ik ook lees over mensen die met twee of drie personen in huisje als dit wonen. Dat wordt misschien mogelijk met een buitenruimte: wat ik graag zou willen in de toekomst, is een tuintje. Dat mis ik. Daarnaast zou ik op de langere termijn ook willen investeren in goede isolatie en slimme systemen om ook het verbruik wat ik heb terug te dringen. Maar klein wonen, met alle vrijheid en weinig maar toffe spullen, is het sowieso wel voor mij. Ik heb niet zoveel vierkante meters, maar des te meer ruimte in mijn leven.
Ben of ken jij iemand die ook bijzonder (en groen) woont? Dan kan je ons een mailtje sturen op redactie@hetkanwel.nl. Als je in het onderwerp ‘wonderlijk wonen’ zet komt het bij de juiste persoon terecht. We zijn benieuwd!


Alle prachtige afbeeldingen zijn van Marieke Creemers