Wonderlijk wonen in een woonwagen

Wonderlijk wonen is de hetkanWel-rubriek over mensen die op bijzondere plekken wonen. Van aardehuizen tot kaswoningen, van anti-kraak paleisjes tot duurzame woonschepen. Daarnaast belichten we mensen die onderweg zijn: op weg naar hun droomhuis, of juist op weg met niets meer dan een fiets en een tent. Soms zijn het levensstijlen waar jaren planning aan vooraf ging, soms zijn het woonplekken die je in elke stad of dorp kunt vinden. Één ding hebben al deze mensen gemeen: ze hebben allemaal een liefde voor groener leven. Vandaag belichten we de woonwagen waar Alowieke woont.

Ergens in het Brabantse landschap ligt een minicamping. Je rijdt er heen over kleine landweggetjes die dwars door het landschap liggen. Aan het eind van een van die onverharde weggetjes ligt een keurig gemaaid veld met fruitbomen en notenbomen. Er staan een paar woonwagens waarvan de meeste te koop of te huur zijn. Een stukje verder staat een woonwagen met een groen dak, half weggestopt in weelderige begroeiing. Hier woont schrijfster, illustrator en woonwagenbouwer Alowieke (50). Ze woont al heel klein, maar bouwt aan een nog kleinere wagen. Maar wonen in een woonwagen, hoe werkt dat eigenlijk?

Voor de woonwagen bewoonde je een andere bijzondere plek. Wil je daar iets over vertellen?
Ik woonde in Utrecht langs de gracht in een werfkelder. In de gracht lagen mijn boten waarmee ik rondvaarten deed. Ik had glazen deuren en achterin de kelder was een heel klein raampje waar ook licht door kwam. Als ik niet aan het werk was zat ik in de rieten stoel bij het raam. Ik keek naar de wind die het blad van de oude paardenkastanje bewoog. In de winter als de boom kaal was had ik meer licht in huis. Dan keek ik naar de weerspiegeling van het licht in het water van de gracht.

Na de werfkelder wilde je een tijdje naar het buitenland. Waarheen en wat trok je?
Ik wilde helemaal opnieuw beginnen en zo eenvoudig mogelijk. Ik was moe van het onderhoud aan woning, spullen en boten. Ik was spulmoe. Het wonen zonder de lucht te kunnen zien begon me ook erg te benauwen en ik verlangde naar ongerepte natuur. Ik voelde me aangetrokken tot Oost Europa. Niet alleen vanwege de wildernis maar vanwege de eenvoud waarin mensen leven. De ambachten leven er nog en kleinschaligheid is nog niet stukgemaakt door multinationals, grote boeren en industrie. Je ziet er kleine boeren met de zeis in de hand en schaapherders met hun honden. Maar ik had ook Noorwegen of iets anders kunnen kiezen.

Het werd een woonwagen in Brabant, wil je jouw plek beschrijven?
Ik woon in een woonwagen van 12 vierkante meter. Er zit een weelderige tuin omheen die ik zelf heb aangelegd. Ondergroei was er namelijk nauwelijks toen ik kwam. Ook de andere perken op het veld heb ik de afgelopen drie jaar laten bloeien en groeien. Ik leef niet alleen voor mezelf. Als ik ergens ben, dan wil ik iets toevoegen. Iets wat blijft en waar iedereen na mij nog altijd iets aan heeft.

Wat is je lievelingsplek in de woonwagen?
Mijn hele huis is mijn lievelingsplek. Het is maar 12 vierkante meter, dus ik ben overal. Dat is eenvoud voor mij. Alleen gebruiken wat ik echt nodig heb. De rest is teveel. In de werfkelder zat ik immers ook altijd op hetzelfde plekje, terwijl daarachter nog 150 M2 huis lag vol bestofte spullen.

Je ging van een gigantische woning naar een woonwagen. Op dit moment ben je aan een nog kleinere wagen aan het bouwen. Hoe komt die er uit te zien?
Mijn nieuwe wagen heeft bijna zes vierkante meter vloeroppervlak. De vloer is net groot genoeg om mijn ochtendoefeningen te doen. Er zitten luiken in, eronder is kastruimte. Ik gebruik een dikke laag schapenwol als isolatie. Buiten komt red ceder met FSC keurmerk, dat is lichtgewicht en het rot niet. Het dak is van krom gestoomde essenhouten bogen en er komt een daklicht in en een ventilatiekap. Ik heb een onderstel van dun staal en een stevige vloer. Ik wil de wagen het liefst laten trekken door trekdieren dus moet het niet te zwaar zijn. Maar in eerste plaats wil ik een fijn en comfortabel huisje voor mezelf.

Heb je verder nog woonwensen voor de toekomst?
Ik heb een rond strobalen-huis ontworpen met reciprokedak en een vijver ervoor dat het licht reflecteert, het huis in. Dat lijkt me best gaaf. Misschien wordt dat ooit mijn huis. Maar het kan best dat ik in dit wagentje blijf wonen, als het bevalt. Ik kan prima leven op een paar vierkante meter. Ik zal wel zien.

Meer weten over Alowieke? Je kunt alles over haar lezen op haar blog. Je vind daar ook haar prachtige illustraties en verhalen over haar woonavontuur.

Ben of ken jij iemand die ook bijzonder (en groen) woont? Dan kan je ons een mailtje sturen op redactie@hetkanwel.nl. Als je in het onderwerp ‘wonderlijk wonen’ zet komt het bij de juiste persoon terecht. We zijn benieuwd!

Alle prachtige afbeeldingen zijn van Alowieke en zijn terug te vinden op haar blog.

Foto: Alowieke, tijdens de bouw van de kleinere woonwagen.