Ergens is het natuurlijk wel zorgelijk, stelt Shirley van Oostrom halverwege ons gesprek. Samen met haar man Barry heeft ze een stadswijngaard in Almere Oosterwold. Jaren geleden was dat nog ondenkbaar, maar dankzij klimaatverandering kampen ze in traditionele wijnlanden als Spanje en Frankrijk met irrigatieproblemen en verplaatst de teelt zich langzaam naar het Noorden. Zo konden Shirley en Barry hun eerste wijn in 2019 oogsten en in 2020 bottelen.
Italië
We beginnen bij het begin, want het hele idee voor een wijngaard ontstond bij het idee om te vertrekken. Naar Italië om precies te zijn, want daar konden ze wonen, werken en landbouw met elkaar combineren. Maar bij nader inzien waren er te veel praktische bezwaren om deze droom te verwezenlijken. “Mijn dochter zou al niet meer meegegaan zijn en mijn zoon was een pre-puber en we wilden het hem op die leeftijd niet aandoen om in een ander land opnieuw te moeten beginnen,” vertelt Shirley. We zitten in haar achtertuin in Almere en kijken naar de wijngaard.
Oosterwold
“En toen hoorden we over Oosterwold,” vervolgt Shirley, wat na Italië de ‘next best thing’ bleek te zijn voor de plannen en dromen van het gezin. “Er was hier nog helemaal niks. Alles was nog landbouwgrond, dus het was moeilijk om je voor te stellen hoe de wijk eruit zou gaan zien. We woonden al in Almere en gingen alleen maar een kijkje nemen.” Half als grap zeiden ze tegen elkaar: als we dit gaan doen, dan alleen als we een kavel aan de bosrand kunnen krijgen, want dan hebben we vrij uitzicht. Die kavels waren al vergeven, maar ze hadden mazzel: er viel iemand uit en dus stapten Shirley en Barry in dat gat.
Het idee voor Almere Oosterwold ontstond in de eerste helft van de jaren tien Dit zou een duurzame wijk worden die de bewoners zelf zouden ontwerpen en bouwen, tot aan de wegen, de straatverlichting en de plek van de vuilcontainers aan toe. Er was wel een belangrijke voorwaarde: de helft van de kaveloppervlakte moest uit stadslandbouw ontstaan. En dus zie je in Oosterwold paarden, schapen, kippen, moestuinen, boomgaarden en dus: een wijngaard.
De stadswijngaard: Life contains beautiful things
Waarom zou je makkelijk doen als het moeilijk kan? Zo moeten de twee gedacht hebben, die voor dit avontuur over geen enkele groene vinger beschikte, zo lacht Shirley. “Wat we in Italië wilden doen, kan ook hier.” En dus gingen ze op cursus tijdens de bouw van hun huis waardoor ze de helft van de tijd achterin de klas lagen te slapen. “De leraar dacht dat wij, van alle cursisten die meededen, het in ieder geval niet voor elkaar zouden krijgen om een wijngaard te starten. Maar het is gelukt!” En hoe. “We zijn gewoon gaan planten en in 2017 stond ie er.”
Achter het huis staan keurige rijen wijnranken opgesteld, zorgvuldig gesnoeid, zodat de energie van de plant naar de druiven gaat en niet naar de ranken. “We werken allebei zo’n vier uur per dag in de wijngaard en doen alles met de hand. We willen dat het er netjes uitziet, omdat we ook een B&B hebben met drie lodges die uitkijken op de wijngaard.” Life contains beautiful things is met 1500 m2 een kleinere wijngaard onder de groten.
Foto’s van Marco ter Beek.
De eerste wijn
In 2019, een jaar na de aanplant, haalden ze de eerste oogst binnen. “We laten de wijn ergens anders in Nederland maken, maar kiezen zelf de gisten uit en gaan regelmatig langs om te proeven. Wij bepalen dus hoe onze wijn smaakt.” In 2020 werd de eerste oogst gebotteld. “Ik zie ons hier nog zitten met de hele familie: etiketten plakken die we zelf hadden ontworpen.” Op de een staat het profiel van Shirley afgebeeld, op de ander het profiel van haar man Barry.
Inmiddels zijn er meerdere oogsten geweest en maakt het stel naast ‘gewone’ witte en rosé wijn ook sekt (mousserende wijn). “Vorig jaar hebben we 777 kilo geoogst: een geluksgetal. We maken per jaar zo’n 700 tot 800 flessen wijn.” Al met al een beetje een uit de hand gelopen hobby, want zowel Shirley als Barry hebben er allebei nog ander werk naast. “Het was nooit de bedoeling om hier onze fulltimebaan van te maken, maar ondertussen brengen beiden de halve dag in de wijngaard door.
“Blad dunnen, dieven, toppen, grijpertjes weghalen, de grond schoffelen, de ranken weer recht trekken… En als je dan door de hele wijngaard heen bent weer opnieuw beginnen,” vat Shirley het werk samen. Soms worden ze geholpen door de gasten die in de B&B logeren. “Die zijn heel fanatiek en weten van geen ophouden,” lacht ze. “Het is echt zo leuk om te doen! En het is heel mooi. Half oktober gaan we oogsten.”
Lees ook:
