Eva runt een biologische veehouderij in een Spaans dorpje

Eva en haar zus erfden twee jaar geleden een dorp van hun vader. Eva besloot het samen met haar vriend op te bouwen. Ze wonen off-grid en halen energie uit zonnepanelen, water uit de bergen en hout uit het bos. Ondertussen zijn er drie vrienden bij gekomen die elk op hun eigen manier een steentje bijdragen aan dit bijzondere dorp. Zelf zijn ze druk bezig met een veehouderij. We spraken Eva over hun koeien, over de slacht en over de toekomst van dit bijzondere dorp.
Jullie zijn druk bezig met een veehouderij. Welke dieren houden jullie en waarom?
Santiago en ik houden koeien. Het koeienras dat we houden heet ´Asturiana de la Montaña´, dat is een Spaans bergras. Onze stier is van het ras Aberdeen Angus. De Angus is beroemd om de kwaliteit van het vlees. Het is een van de rassen die het meest wordt gebruikt in Argentinië en een van de redenen waarom Argentijns vlees zo beroemd is.
Wij zijn bezig om onze veehouderij te certificeren als biologisch. Dat is een heel proces. Om het certificaat te krijgen is er een verplichte overgangsperiode van twee jaar. Wat betekent dat we pas over anderhalf jaar het certificaat krijgen. Vanaf het begin af zijn we altijd 100% biologisch te werk gegaan: onze koeien lopen vrij door de bergen (bijna 300 hectare!) en eten wat ze in de berg kunnen vinden. Verder voeren we ze nog bij met biologisch veevoer, zodat ze lekker dik, gezond en gelukkig zijn
Binnenkort gaan jullie je eigen kalfjes slachten. Ik kan me voorstellen dat je daar tegen op ziet, is dat ook zo? En waarom wel of niet?
Haha, ja dat punt van de veehouderij vind ik inderdaad moeilijk. Afgelopen woensdag hebben we de eerste twee koeien naar de slacht gebracht en ik vond het vreselijk om dat te moeten doen. Maar het is het boerenleven en ik hoop dat ik eraan kan wennen.
Uiteindelijk gaat het erom dat ze een goed leven hebben gehad: om ze zo goed mogelijk te behandelen en ervoor te zorgen dat het ze aan niets ontbreekt en dat ze gelukkig en vrij kunnen zijn voor zolang dat het duurt. Ik denk ook dat het leven van de koeien zich weerspiegelt in de kwaliteit van het vlees, dat vlees van een gelukkige koe lekkerder en voedzamer is dan dat van een koe die haar hele leven op stal heeft gestaan en alleen maar genetisch gemodificeerde soja heeft gegeten.
Ons idee is om een gezond en voedzaam product op de markt te brengen van dieren waar goed voor gezorgd is. Het vlees van onze koeien verkopen we direct aan de consument, verpakt in pakketjes van 10kg waarin verschillende stukken vlees in zitten, die vacuüm verpakt zijn, zodat ze in een gewone koelkast lang bewaard kunnen blijven. Bovendien zorgt de vacuüm verpakking ook voor instandhouding van de kwaliteit. Het pak bestaat uit een assortiment van verschillende stukken vlees zoals Argentijns barbecue vlees, biefstuk en hamburgers. We geven er ook een zakje Argentijnse kruidenmix bij: Chimichurri.

Kunnen mensen eigenlijk ook langskomen om jullie te helpen?
Vanaf het moment dat we hier zitten hebben we best wel veel aanloop gehad van mensen, vooral vrienden en mensen die via via over ons hadden gehoord. Hulp is zeker welkom, maar we hebben maar een beperkt aantal vrijwilligers die hier tegelijkertijd kunnen verblijven. In mijn ervaring, als de groep groter wordt dan 10 a 15 man, wordt het lastig om overzicht te houden op wat er gebeurt, wat er gedaan is en wat er is blijven liggen.
In de lente en de zomer is een grotere groep wel te doen, ook omdat mensen zelf een tentje kunnen opzetten en iets onafhankelijker kunnen zijn. In de herfst en de winter is onze infrastructuur op het moment nog te beperkt om meer dan 3 of 4 man tegelijk te ontvangen. We zijn voornamelijk geïnteresseerd om mensen te ontvangen met een expertise in een bepaald gebied, die zelf weten wat ze kunnen of willen bijdragen aan het project en zelfstandig iets kunnen opzetten.
Onze organisatie is soms wel een beetje chaotisch namelijk, en iedereen heeft het druk met zijn eigen projecten, wat weinig ruimte overlaat voor een intensieve begeleiding van de vrijwilligers. Wat niet wil zeggen dat mensen niet welkom zijn, we vinden het hartstikke leuk als er interessante mensen langskomen die niet bang zijn hun handjes uit de mouwen te steken!
Hoe hoop je dat het dorp in de toekomst er uit ziet?
De berg die het dorp omringt is best wel ruig. We hopen door het implementeren van verschillende land- en watermanagement technieken de berg te regenereren. Ook heeft het dorp in de winter behoorlijk wat problemen met water. Door dammen en grachten aan te leggen hopen we dat we de berg meer water kunnen laten vasthouden, wat ten goede zal komen aan de vruchtbaarheid van de berg, en ook aan het waterprobleem wat we in het dorp zelf hebben.
Voor het dorp zelf… ik vrees het dat het best wel een zware dobber wordt om het hele dorp in de oude stijl te herbouwen. Van de oude huisjes is nog bar weinig over. Initiatieven zoals van Sjaak en Sacha, om strobalen huisjes of yurts neer te zetten, is denk ik beter behapbaar. Het is prachtig om het dorp nieuw leven in te blazen, dat is het project waarmee we begonnen zijn. Hoe dat zich verder ontwikkelt hangt af van de initiatieven van de mensen die zich bij het project aansluiten. Met de groep van vijf waar we nu mee zijn heb ik het idee dat we een hele goede groep hebben die elkaar aanvult.
Het is fijn om meerdere mensen in het dorp te hebben, maar ik vraag me af hoe snel ik wil dat het groter wordt. Het feit dat we een kleine groep zijn betekent dat we nog een soort van huishouden kunnen vormen waarin iedereen op een intensieve manier bij elkaar betrokken is. Dat is op dit moment ook noodzakelijk, omdat we nu maar twee bewoonbare huisjes hebben. Hoe het dorp zich in de toekomst verder ontwikkelt hangt denk ik voornamelijk af van de initiatieven die aangedragen worden.
Wat vergat ik te vragen maar wil je wel graag vertellen?
In september gaan we voor het eerst in Nederland vlees verkopen, dus voor iedereen die graag een pakketje van 10kg biologisch rundvlees wil bestellen: dat kan door een mailtje te sturen naar ecoganaderiavalmayor@gmail.com.
Meer weten over Eva en haar dorp? Klik dan hier voor het eerste interview dat we met haar hadden, of het interview waar ze vertelt over de andere mensen in het dorp en hun activiteiten.
Ben of ken jij iemand die ook bijzonder (en groen) woont? Dan kan je ons een mailtje sturen op redactie@hetkanwel.nl. Als je in het onderwerp ‘wonderlijk wonen’ zet komt het bij de juiste persoon terecht. We zijn benieuwd!

Alle prachtige afbeeldingen zijn van Eva Ceusters