Sinds het najaar van 2015 volgen we Eva Ceusters. Zij en haar zus erfden een oud dorpje van hun vader. Eva besloot het dorpje samen met een groepje mensen verder op te bouwen. Ze halen energie uit zonnepanelen, water uit de bergen en hout uit het bos. We vroegen haar hoe de zaken er voor staan en hoe het is om zo dichtbij de natuur te wonen.
Volgende week vertelt ze hoe het is om te leven in een gemeenschap, hoe het gaat met de mensen in het dorp én hoe je hen kunt helpen. Wij zijn benieuwd!
Hoe is het jullie het afgelopen jaar vergaan in het dorp?
Over het algemeen hebben we veel verbeteringen kunnen uitvoeren die de kwaliteit van leven in het dorp flink hebben vergroot. Toch zijn veel dingen moeilijker dan je in eerste instantie denkt. Het is makkelijk te onderschatten hoeveel tijd, energie en denkwerk de meest simpele taken blijken te kosten. Zeker wanneer je hele dagplanning overhoop wordt gehaald door een acuut water- of elektriciteitsprobleem. Dit is een constante beproeving van onze motivatie en doorzettingsvermogen. Zeker in de winter kan het zwaar zijn om in de vrieskou aan de slag te gaan. Maar met de lente kwam ook weer goede moed, en langere dagen zorgen er ook voor dat je meer gedaan krijgt!
Ik herinner me dat je vorig jaar opgelucht was over de zachte winter. Hoe was dat dit jaar?
Ons dorp is een keer ingesneeuwd geweest. Verder was het weer een zachte winter waardoor we hoefden gelukkig niet zoveel hoefden te stoken. Maar het heeft ook nadelen. Zo is het beekje dat door onze vallei loopt deze zomer niet gaan stromen. Normaal gesproken zorgt het smeltwater iedere lente voor de irrigatie van de berg, maar het ziet er naar uit dat watergebrek dit jaar een groot probleem kan worden. Het lijkt erop dat klimaatverandering ook hier de seizoenen ontregelt, dus we gaan hard werken om ons hier op aan te passen.
Hoe gaan jullie dat precies doen?
We zijn druk bezig om onze waterinfrastructuur verder te ontwikkelen. Dat is niet heel eenvoudig om in één keer goed te doen. We zijn daarom veel onderzoek aan het doen naar de mogelijkheden voor wateropslag. Dorpsbewoner Jaques heeft voor de al tuin een grote watertank gebouwd van pallets en een zeil. Daar zit nu 18 duizend liter water in opgeslagen. We willen ook graag een put slaan. Daarvoor moeten we eerst weten hoe je een put ontwerpt, waar de put precies moet staan en hoe we genoeg waterdruk krijgen om het water overal naartoe te brengen.
Verder moeten we ook manieren verzinnen om water op te slaan in de maanden dat het wél stroomt, bijvoorbeeld door meer bronnen op de berg met het dorp te verbinden. Dit is een vraagstuk wat niet in één zomer opgelost is, maar waarvan we wel geloven dat we het kunnen verhelpen. Zoals altijd is het economische aspect hierin een belangrijke factor. Het geld dat we hebben willen we op een zo duurzaam mogelijke manier gebruiken.
Zijn er nog meer dingen waar jullie tegenaan lopen omdat jullie dichtbij de natuur leven?
We hebben veel geworsteld met ons elektrisch systeem: in de herfst zaten we opeens steeds vaker zonder stroom. Toen hebben we de elektriciteitskabels geaard en een hele hoop kleine storingen opgelost. Inmiddels hebben we trouwens ook internet in het dorp! We zijn dus niet meer helemaal off-grid. Wat we nog willen verbeteren zijn onze batterijen: die zijn zo’n 18 jaar oud, want die heeft mijn vader helemaal in het begin geïnstalleerd.
Batterijen hebben maar een beperkte levensduur en ze zijn nodig aan vervanging toe: onze opslagcapaciteit blijft heel beperkt dus we moeten nog steeds voorzichtig doen met ons energieverbruik. Ik heb in dit hele proces veel meer geleerd over hoe zo’n systeem in elkaar zit.
Het lijkt heel banaal allemaal en het is echt niet zo ingewikkeld, maar het zijn dingen die we in de stad allemaal voor lief nemen en waar we geen aandacht aan schenken: het werkt gewoon. Hier moet je het zelf oplossen en dat is uiteindelijk heel interessant. Het moment dat je wéér zonder stroom zit is het frustrerend, maar het zorgt er wel voor dat je veel leert!
Het klinkt alsof jullie flink aan het buffelen zijn. Zie je het allemaal nog zitten?
Jazeker! Ik denk dat het normaal is dat we de eerste jaren voornamelijk aan het investeren zijn. Het is soms lastig om te eindjes aan elkaar te knopen voor ons dagelijks levensonderhoud, maar we zijn zo overtuigd van onze motivatie en capaciteit om te leren tijdens het doen, dat we simpelweg moeten doorzetten en vasthouden aan onze idealen. Soms vergeten we ook hoe veel we al gedaan hebben, omdat we ons constant richten op waar we willen komen. Maar het is ook belangrijk om iedere dag stil te staan bij de prachtige plek waar we leven en de kansen die we hier hebben!
Verder lezen?
Klik op de afbeelding hier onder om het eerste interview met Eva te lezen. Klik hier voor de update van vorig jaar. Volgende week zorgen we voor een update over mensen en hun projecten in het dorpje.
2 gedachten over “Een update uit het dorpje in Spanje”
Hoi Allemaal wat knap wat jullie doen,was ik maar wat jonger dan zou ik mijn steentje aan bij dragen zo dicht bij de natuur goed hoor ik kom van de boerderij
en zit nu weg te kwijnen op 11 hoog ik mis het vrije leven toen ik mijn vader hielp op de boerderij was ik super gelukkig,ik heb nooit mijn droom kunnen verwezelijke,door die strenge opvoeding en het geloof,stond ik maar in jullie schoenen dan zou ik waarschijnlijk gelukkige zijn dan hier in Nijmegen!!!!
Dag Anna,
Men is nooit te oud om een droom te verwezenlijken, maar men kan zich wel oud gaan voelen door het niet te doen….
Met vriendelijke groet,
Jos, Frankrijk.
Reacties zijn gesloten.