Truien, mutsen, sjaals, vesten: als ik niet oplet, bestaat mijn hele garderobe uit winterkleren van wol. En ook in de zomer draag ik graag een wollen vest bij wijze van jas. Wol is één van mijn favoriete materialen bekende ik eerder al eens toen ik voor hetkanWEL de diervriendelijkheid van wol onder de loep nam. Ik was dan ook in shock toen ik vorig jaar voor het eerst hoorde dat de 1,5 miljoen kilo wol die Nederlandse schapen jaarlijks produceren bijna allemaal (95%) de verbrandingsoven ingaat. Het kost de Nederlandse schapenhouders meer geld om de schapen te scheren dan dat de verkoop van Nederlandse wol oplevert, omdat er nog nauwelijks vraag naar is. Gelukkig werkt het Hollands Wol Collectief aan oplossingen.
Schapen worden in Nederland gehouden voor hun melk, hun vlees of ze worden als grazers ingezet voor natuurbeheer. De wol van de honderdduizenden Nederlandse schapen is gek genoeg een bijproduct of zelfs restafval. Voor de coronapandemie werd het voor een habbekrats naar China verscheept waar het verwerkt werd. Maar nu zijn de transportkosten zo hoog dat vernietiging van de wol een goedkopere optie is geworden. Daar betalen de schapenhouders dan 20 cent per kilo voor en ze verdienen er niks aan. En dat terwijl je het materiaal niet alleen voor kleding of tapijten kan gebruiken, maar je Nederlandse wol bijvoorbeeld ook kan gebruiken voor het isoleren van je huis.
Anders consumeren
Het Hollands Wol Collectief wil van de Nederlandse wol weer een hoogwaardig product én een lucratieve business maken. Maar daar hebben we wel een andere mindset voor nodig als het gaat om consumeren, want aan hoogwaardige wol hangt een prijskaartje die mensen -dankzij de fast fashionketens- niet meer gewend zijn te betalen. Zo kost een duurzame trui van The Knitwit Stable uit Baambrugge, dat meedoet aan het Hollands Wol Collectief, een paar honderd euro. “Dat vinden mensen niet goedkoop. Maar het gaat een heel leven mee, dat zijn we niet meer gewend,” zegt Janne de Hoop tegen RTL Nieuws.
Hollands Wol Collectief redt Nederlandse wol
Samen met Mirthe Snoek is ze initiatiefnemer van het Hollands Wol Collectief, dat ontstond tijdens een hackathon georganiseerd door de provincie Zuid-Holland en Blue City in Rotterdam. Na de zomer van 2021 lieten ze de eerste 5.000 kilo Nederlandse wol verwerken door diverse ondernemers die zich bij het Collectief hebben aangesloten. Zoals de eerdergenoemde The Knitwit Stable, maar ook merken als i-did en Natalie Wool. Inmiddels zijn ze bezig met het verwerken van 10.000 kilo Nederlandse wol.
Isolatiemateriaal en dakbedekking
Niet alle wol is geschikt voor kleding. Om de mooiste wol te krijgen, moet je de voeding aanpassen en bij de grazers die ingezet worden voor natuurbeheer blijven regelmatig takjes in de wol hangen. Het kost geld om die wol weer schoon te maken. Toch is het weggooien van deze Nederlandse wol zonde, want je zou er een kant-en-klare voorzetwand van kunnen maken, zo vertelt Walter de Groot van Circuwall, die de wol als isolatiemateriaal wil gebruiken. Terwijl een bedrijf als Nest de wol juist wil gebruiken voor circulaire, voedende dakbedekking op groendaken. Wol heeft een luchtzuiverende werking, is vochtregulerend, geluiddempend, brandvertragend en het isoleert.
Mestkorrels voor in de moestuin
Zelfs de vieze stukjes wol bij de schapenpoten, die altijd worden weggegooid, hebben een bestemming gekregen. “We hebben een fabriek in Haarlem gevonden die van deze schapendreadlocks mestkorrels maakt die je als plantenvoeding in de moestuin kan strooien,” vertelt De Hoop aan dagblad Trouw.
Wol is niet de enige industrie die door de mondialisering uit ons land verdwenen is. Zo zijn er bijna geen spinnerijen of weverijen meer, terwijl Enschede tot de jaren ’60 van de vorige eeuw -na Manchester- de grootste textielstad van Europa was. Annemieke Koster werkt met haar weverij Enschede Textielstad hard aan om die industrie weer in volle glorie te herstellen, maar dan wel duurzaam en circulair. Lees ons interview met haar in ons boek HetkanWEL, voor een groener, eerlijker en leuker leven.
5 gedachten over “Het Hollands Wol Collectief redt Nederlandse wol uit de verbrandingsoven”
Ik ben op zoek naar een bedrijf dat de wol verwerkt als isolatie materiaal voor platte daken.
Toen ik hoorde dat wol allemaal de verbrandingsoven in ging dacht ik wat een verspilling! Ik zag heel veel oude mensen breien, haken enz. Daar is toch ook wat mee te doen?
Wol is een fantastisch materiaal waar allerlei toepassingen op en van mogelijk zijn. Ik zoek bv. als ik een nieuw vest of een nieuwe trui nodig heb naar een vervanging bestaande uit zuivere wol. Echter, de huidige kledingstukken van katoen of een blend met kunstvezel zijn er in overvloed maar verslijten snel en zijn niet warm genoeg daar ze maar al te vaak van erbarmelijke kwaliteit zijn. En als je dan een kledingstuk vind dat bestaat uit wol is het belachelijk duur. Het ongeloof slaat dan al snel toe ls je leest dat 95% van de Nederlandse wol word verbrand. Hoe is het toch mogelijk dat dit fantastische product zo wordt verwaarloosd? Dat is bakken met geld wegsmijten. Dood en doodzonde. Er is geen beter product te bedenken dan wol voor isolatie in de vorm van bv. kleding. Zelfs in natte toestand isoleert wol beter dan menig kunstmatig gefabriceerde vezel. We zijn dit soort natuurlijke producten ooit links laten gaan liggen daar er meer geld viel te verdienen met kunstmatige vezels en andere goedkopere producten. Het wordt de hoogste tijd dat we gaan inzien dat de wegwerpmaatschappij een dief van zijn eigen portemonnee is. Zeker als je natuurlijke producten als bv. wol afdoet als ongewenst, of als afvalproduct enz. Omwille van het grote geld en enorme winsten zijn we destijds ergens onderweg ten tijde van de industriële revolutie op allerlei gebied compleet doorgeslagen, en dat dient weer hoognodig weer omgedraaid te worden. Als er veel wol beschikbaar is waardoor het aanbod van deze grondstof stijgt daalt de prijs vanzelf weer voor dit soort producten.
Het lijkt me een diep ethisch vraagstuk, moeten we dieren nog wel willen exploiteren en consumeren voor dierenvlees, zuivel , eieren… en dierlijke producten zoals ; leer, bont en wol ? Een dier is geen product.
Met vriendelijke groet,
Matty
Beste Matty, als het dier eronder moet lijden geef ik u volkomen gelijk, echter… om wol even aan te prikken, daar dat hier het leidend onderwerp is, is slechts een product dat “geoogst” móét worden. Sterker nog, als je het dier dat wol levert niet zou scheren lijdt het onder het enorme gewicht en warmte (in de zomer) van zijn/haar vacht en de onreinheden die het her/verbergt zoals parasieten alwaar het dier weer last van kan krijgen. Zo ook zweren en allerlei andere ziektes die kunnen ontstaan als je het dier niet helpt met het verwijderen van zijn vacht. Het produceren van kunstvezels en aanverwanten is daarbij een enorme belasting voor het milieu. Wol vele malen minder daar het enkel op een dier groeit. De verwerking ervan en het procedé dat er voor nodig is om het klaar te maken voor verwerking tot garen/draad/kleding ken ik niet helemaal maar is voor zover ik weet vele malen minder belastend voor het milieu dan het fabriceren van kunstvezels en aanverwanten.
Leer daarentegen is vaak een bij/afvalproduct zolang we dieren fokken/houden enz. voor vleesconsumptie. Dat dan niet gebruiken is dan zonde. Het blijft over na slachting, dan moet het ook gebruikt worden. We gooien al genoeg weg van dieren wat gebruikt zou kunnen worden. Of we dieren moeten blijven fokken/houden voor alleen vlees is echter weer een héél andere discussie.
Die twee, wol t.o.v. leer, met elkaar vergelijken is mijns inziens dan ook niet correct.
Reacties zijn gesloten.