De woestijn rukt op, ook in Europa. En dat is een groeiend probleem, zo bleek op de VN-top over verwoestijning. Hier werd begin december een nieuwe droogteatlas gepresenteerd waarin niet alleen de risico’s benoemd werden, maar ook de mogelijke oplossingen. En dan kijken we bijvoorbeeld naar China, een land dat vaak genoemd wordt als grote vervuiler, maar waar ze ook grote stappen zetten de groene kant op. Zo werd begin deze maand een mijlpaal bereikt met de groene muur.
De groene muur in China
Als de Chinezen iets kunnen, is het muren bouwen, al heeft deze groene muur feitelijk niet zo heel veel met een muur te maken. Het is meer een groene gordel, die wordt aangelegd om de oprukkende woestijn een halt toe te roepen en de bijbehorende zandstormen in te dammen. Begin deze maand werd de mijlpaal van 3.000 km bereikt, waarmee de Taklamakan woestijn compleet omcirkeld is door groen. Vandaar de naam ‘groene muur’.
30 miljoen hectare aan bomen
China is er bijna 50 jaar mee bezig geweest om deze groene gordel aan te leggen rondom de grootste woestijn van het land en toch kreeg het bereiken van deze mijlpaal nauwelijks aandacht. Doel van de groene muur is onder andere om het aantal zandstormen te verminderen in de regio van Xinjiang. Om dat te bereiken is sinds de jaren ’70 meer dan 30 miljoen hectare aan bomen geplant. Hiervoor werd geëxperimenteerd met verschillende soorten, om te kijken welke bomen het meest effectief waren voor dit doel.
Minder woestijn, meer bos
Over hoe effectief de groene muur uiteindelijk is, wordt natuurlijk volop gediscussieerd. Zo concluderen aanhangers dat het percentage woestijn in de regio kleiner is geworden en het percentage bos is gegroeid. Zo is de totale bosbedekking van China met deze Grote groene muur (zoals het project in de volksmond genoemd wordt) nu boven de 25% gekomen, terwijl dat in 1949 nog maar 10% was. In de regio Xinjiang (waar deze grootste woestijn ligt) is de bosbedekking de afgelopen 40 jaar gestegen van 1% naar 5%.
Er zijn ook critici die zeggen dat veel bomen het niet hebben overleefd en dat genoemde verbeteringen (meer bos, minder woestijn) vooral het gevolg zijn van de toegenomen regenval. Ze zeggen ook dat het project niet effectief is geweest als het gaat om het verminderen van de zandstormen die vaak ook de hoofdstad Beijing bereiken.
Meer bomen en planten
Hoe het ook zij: China werkt in ieder geval aan op de natuur gebaseerde oplossingen en dat is nooit een slecht voorbeeld vinden wij. Bovendien blijven ze bomen planten rondom de woestijn om ervoor te zorgen dat de woestijnvorming onder controle blijft. Wat denken jullie: iets voor Europa om toch actief beleid te gaan voeren op het actief planten van meer bomen?
