“We leven in de gouden eeuw als het om mode gaat: bijna iedereen kan de laatste trends kopen. Kleren zijn goedkoper dan ooit.” Zo begint het tv-programma waarin de Britse Stacey Dooley de ‘vuile geheimen van de kledingindustrie’ onder de loep neemt. De afgelopen week werden maar liefst drie tv-programma’s uitgezonden, die ons lieten zien waar onze goedkope, trendy kleding eigenlijk vandaan komt, hoe het gemaakt wordt en wie daarvoor de prijs betaalt. Dat resulteerde in ongeloof, verontwaardiging en natuurlijk in tranen. Stay tuned, want we nemen je mee langs de belangrijkste conclusies uit deze programma’s.
Genaaid, NPO 3
In Genaaid wordt een groep van vijf jonge fashionista’s meegenomen op reis naar Myanmar. Daar krijgen ze een kijkje in de keuken van de mode-industrie. Ze werken mee op het land en in de fabriek en leven zoals de lokale bevolking, die overigens keer op keer concludeert dat de Nederlandse jongeren veel te langzaam werken.
De aflevering van afgelopen week draaide om katoen. Het verven van katoen is één van de meest milieuvervuilende processen in de wereld. Het wordt gebleekt, geverfd en gefixeerd. Daarvoor worden chemische stoffen gebruikt. De meeste arbeiders werken onbeschermd met deze chemicaliën. De kleur zwart heeft de meeste chemicaliën nodig. Maar ook voor ‘indigo’, dat voor spijkerbroeken wordt gebruikt, zijn veel chemicaliën nodig. Jaarlijks wordt er zo’n 70 miljard kilo textiel geproduceerd, waarvan de helft is geverfd. Het afvalwater vol chemicaliën stroomt rechtstreeks de rivier in.
Gelukkig zijn er ook alternatieven voorhanden. De groep wordt meegenomen naar een fabriek waar natuurlijk gekleurd wordt met behulp van boomschors, fruit, bladeren of kruiden. Er is in Myanmar maar één fabriek die zo werkt, omdat de kosten aanzienlijk hoger liggen. “Zou je het erg vinden dat je kleding daardoor tien keer duurder is?” vraagt presentator Jennifer Hoffman. “Nee!” roepen de jongeren volmondig. “Ik ben zeker opgelucht om te zien dat het ook anders kan.”
Zembla, het prijskaartje van katoen, NPO 2
Ook in Zembla ging het over katoen. Achter de productie van onze kleding gaat een harde werkelijkheid schuil. Zo worden tijdens de katoenoogst in Oezbekistan burgers ingezet als dwangarbeiders. Daarom boycotten bekende kledingmerken katoen uit Oezbekistan. Franse undercover journalisten onderzochten met verborgen camera’s wat er van die boycot terecht komt. En je raadt het al: niet heel veel.
De Oezbeekse katoen gaat naar weverijen in landen als China, Turkije en Bangladesh. Deze bedrijven zeggen te leveren aan merken als Zara, H&M en C&A, die allemaal beweren Oezbeeks katoen te boycotten. De fabrieken zeggen op hun website dat de katoen uit Australië en Amerika komt, maar aan de undercover journalisten melden ze dat bijna 50% van de katoen uit Oezbekistan komt. Als katoen eenmaal geweven is, kan je niet meer achterhalen waar het vandaan komt. Het is bovendien niet verplicht om op het etiket het land van herkomst te vermelden.
Stacey Dooley investigates fashion’s dirty secrets, NPO 3
Ook de Britse Stacey Dooley zoemt in haar BBC-programma in op katoen: het materiaal waar onze shirts en spijkerbroeken van gemaakt zijn. “We zijn verslaafd aan goedkope mode,” stelt ze en daarbij houdt ze zichzelf niet buiten schot. “Ik ben gek op een beetje Retail therapie: shoppen is één van mijn favoriete manieren om te ontspannen.”
Ze bezoekt het Aralmeer, dat dankzij de intensieve katoenteelt in Oezbekistan grotendeels van de kaart geveegd is en neemt een kijkje bij de textielindustrie in Indonesië. Hier zien we hoe het chemische afvalwater van de textielfabrieken ongefilterd de rivier Citarum instroomt. In diezelfde rivier wassen mensen zichzelf en hun kleren. De gezondheidsklachten zijn dan ook niet van de lucht.
De modemerken willen geen reactie geven op de beelden, maar een paar mode-influencers wil wel praten over Stacey’s bevindingen. Ze hebben samen miljoenen volgers op social media en snijden het onderwerp van de ‘vieze geheimen’ van de mode-industrie meteen aan. Want: als we allemaal minder kopen of anders gaan kopen, dan volgen de grote merken vanzelf omdat ze anders minder verdienen. “It will only take a slight shift in our shopping habits tot make a difference here.”
Wat denk jij: kan ons koopgedrag inderdaad een verandering in de mode-industrie tot stand brengen? Laat het ons weten door een reactie achter te laten.
12 gedachten over “Als we een beetje anders shoppen, veranderen we de kledingindustrie”
Ja, ik denk zeker dat het anders kan. Ik ben me sinds een jaar aan het verdiepen in duurzame kledingfabrikanten, en er zijn er echt wel een paar waar ik heel blij van wordt, zoals Miss Green en Kuyichi (ik weet niet of ik ze mag noemen 🙂 en anders haal je ze maar weg..). Ik denk ook echt dat wij als consument een statement kunnen maken door gewoon niet meer van die goedkope producten te kopen: denk je eens in, €4,– voor een t-shirt: waarvan de katoen moet worden geproduceerd, geoogst, gewoven, geverfd, verwerkt en genaaid, en dan ook nog getransporteerd….als je je dat realiseert, dan weet je dat er iets niet klopt. En wij hebben die kracht als consument….ben ik van overtuigd…
De titel van dit stuk is “als we een beetje anders shoppen, veranderen we de kledingindustrie” Ik verwachtte dus “tips en tricks” over dat “beetje anders shoppen” In plaats daarvan kreeg ik documentairetips over de kledingindustrie…… Ook interessant, maar niet waarom ik de link aanklikte 😉
Beste Adrie
Mijn collega Wyke gaf goede tips en onze blog staat er ook vol mee, maar je kunt ook eens kijken naar het boek ‘Dit is een goede gids’ van Marieke Eyskoot. Het is een boek vol inspiratie voor een duurzame lifestyle, waaronder tips voor kleding. Alles komt er samen. Een aanrader.
https://www.bol.com/nl/f/dit-is-een-goede-gids/9200000071379969/#modal_open
Ik kijk naar verantwoorde kleding, en meest bij de kringloop,,al is dat dan niet verantwoord gemaakt, wel 2e hands. Vintagewinkeltjes. En zoeken naar goede sites. Betehr heel,weinig(maar wie bepaald dat?) en goed. Ik wordt echt niet goed van de graai-en-koopwinkels. De sale.we denken dat we iets nodig hebben,is vaak niet zo. maar wat van de sportkleding??
Beste Jolien hier wat tips voor duurzame sportkleding: https://www.hetkanwel.net/2017/05/11/waar-koop-je-duurzame-sportkleding/
Ik denk zeker dat dit kan! Zeker als we allemaal een beetje bewuster worden en dus 2x nadenken voordat we iets nieuw aanschaffen; “heb ik dit echt nodig?” Alle sales in de winkels zijn natuurlijk super verleidelijk, maar het gevolg is dat je onnodig items koopt. Zelf koop ik sinds 1,5 jaar bijna alles tweedehands. Dit is vaak goedkoper dan nieuw een duurzaam merk aanschaffen. Meestal via The Next Closet, daar is alles ook super goede kwaliteit! En soms koop ik via Marktplaats of een vintage winkel in de buurt. Daarnaast probeer ik de kleding die ik zelf niet meer draag te verkopen. Dit lukt overigens niet altijd 😉
Ik koop geen nieuwe reguliere (=foute) kleding meer. Het afgelopen jaar was een experiment, ook om de weg een beetje te vinden. Het komende jaar ga ik er helemaal voor: tweedehands, veel kleding repareren (met gratis tweedehands naaimachine) én natuurlijk de eerlijke shops. Project CeCe is een mooi begin. Mijn ontdekking van dit jaar: Saint Basics. Het lijkt duur maar ik leef van een minimum en bijelkaar is het eigenlijk goedkoper, verrassend hè? Het begint bij het anders kijken naar kleding, het afgelopen jaar ben ik mezelf wel tegengekomen: nu ga ik nooit meer een gewone winkel in, ik weet wat de andere kant is en daar wil ik niet aan meedoen!
Heel leuk, zo’n blog als hetkanwel, maar het heeft weinig zin als vraag en verantwoord aanbod elkaar nauwelijks weten te vinden. Wat we nodig hebben is een webshop (als platform), waar het betere aanbod bij elkaar gebracht wordt, inclusief verwijzingen naar verantwoord aanbod bij niet participerende winkels en webshops.
Hoi Freek, er zijn verschillende online platforms die duurzame kleding aanbieden. Project CeCe bijvoorbeeld biedt duurzame kleding aan (online) van verschillende winkels uit het land. Zie hierboven voor een link naar onze pagina waar we alle bij ons bekende verantwoorde keuze bij elkaar hebben gebracht 🙂
Ik wil heel graag dit soort kleding kopen, maar waar in vredesnaam? Ik kan het niet vinden. Hoewel er overal zogenaamde “eco shirts’ te koop zijn, is mijn ervaring dat het heel snel stuk gaat (gaatjes na 1 of 2 keer wassen) en mijn vraag is welke organisaties te vertrouwen zijn. IK heb GEEN idee. Dus help a.u.b. Ik woon in het oosten van het land dus niet in Amsterdam……..
Hoi J.W. Verveer. We hebben een aantal verantwoorde winkels in alle hoeken van het land bij elkaar gezet op deze pagina: https://www.hetkanwel.net/hier-koop-je-eerlijke-duurzame-kleding/ Je vind er ook online winkels als Project CeCe waar verschillende winkels uit het land hun duurzame kleding aanbieden. Dus dat kan ook nog een optie zijn 🙂
We kunnen ook gewoon 2e hands kleren kopen, doe ik al jaren en gooi nooit iets weg dus volle kasten hetgeen ook niet goed is natuurlijk, haha!!!!!!
Reacties zijn gesloten.