Nu het weer iets is afgekoeld, is het misschien een goed idee om het eens te hebben over wol. Je weet wel, het materiaal waar je oa wintertruien en mooie pakken van maakt. Wol kwam begin dit jaar behoorlijk onder vuur te liggen door campagnes van PETA . Deze dierenrechtenorganisatie beweert, dat wol minstens zo dieronvriendelijk is als bont. Daarom besloot het Nederlandse modemerk Miss Green ook om geen wol meer te gebruiken. Tijd om op onderzoek uit te gaan, want bestaat er zoiets als diervriendelijke wol?
Nostalgie
Ik moet eerlijk toegeven, dat wol één van mijn lievelingsmaterialen is. Nostalgie speelt daarbij een grote rol. Toen mijn broer en ik nog klein waren (en de winters nog lang en koud) breidde mijn moeder regelmatig met veel liefde een warme, wollen trui voor ons. Mijn lievelings was een blauwe met een ijsbeer erop. En eentje die een lucifersdoosje moest voorstellen: met een zwaluw op de voorkant en een rode achterkant. Het liefst droeg ik die truien elke dag. Ik herinner me zelfs dat ik een keer de hitte van een zomerse julidag trotseerde in een mooie, rode coltrui die ik weigerde uit te doen.
Wolwinkels
Ik kom nog steeds graag in wolwinkels. Ik houd van de kleuren, de verschillende soorten materiaal en de geur van wol. Afgelopen winter pakte ik daarom zelf de breipennen maar weer eens op om een lange, dikke sjaal te maken waar ik op de fiets helemaal in kon wegkruipen. Geen goedkoop grapje trouwens, want echte wol is duur. Maar dat is niet zo gek als je bedenkt waar het vandaan komt. Of het in dit geval ook om diervriendelijke wol ging, wist ik eigenlijk niet zo goed, want dat stond er in de winkel niet bij.
The Knitwit Stable
Een paar dagen geleden, tijdens de Fashion Revolution Week, ging ik daarom naar een masterclass wol van de dames van The Knitwit Stable. Dit is een boerderij in Baambrugge waar 13 merinoschapen en 9 angorageiten rondlopen De wol (of het haar, in het geval van de geiten) wordt op een transparante manier verwerkt tot duurzame garen en producten van hun eigen merk Trek & Trees. Dit najaar komen ze voor het eerst met een herentrui in samenwerking met een ander Nederlands modemerk van 100% Hollandse en diervriendelijke wol.
100% Nederlandse wol
De wol van The Knitwit Stable wordt op dit moment nog gewassen en geverfd in Italië, maar uiteindelijk is het de bedoeling dat het hele proces (van wol tot trui) naar Nederland komt. Op die manier krijg je een 100% Nederlandse trui en dat betekent: minder vervuiling door transport, gegarandeerd goede arbeidsomstandigheden en een hoge standaard wat betreft waterverbruik en was- en verfchemicaliën.
“Vroeger hadden we een hele wolindustrie in Nederland, maar tegenwoordig is er nog maar één spinnerij en enkele plekken waar machinaal gebreid wordt,” zegt Reina Ovinge van The Knitwit Stable hierover. Aan zo’n 100% Nederlandse trui hangt natuurlijk wel een prijskaartje, maar hoe tof is het dat je precies weet van welke schapen jouw trui komt? En dat het hier gegarandeerd om diervriendelijke wol gaat?
Diervriendelijke wol
Toch wil ik graag weten hoe het nou zit met de bezwaren van PETA tegen wol. Zo zegt de organisatie dat het scheren snel en hardhandig gaat, waardoor de dieren stress ervaren of zelfs gewond raken. “Er zijn gevallen waarbij de scheerder per schaap betaald krijgt en dus snel z’n werk wil doen,” zegt Reina hierover. Daar kunnen de dieren dus onbedoeld, door de haast, gewond raken. “Maar bij ons worden de schapen en geiten keurig behandeld en ook in Zuid-Afrika (waar meer dan de helft van de wereldwijde productie van mohair vandaan komt) behandelen ze hun geiten goed, voor zover wij hebben kunnen zien.”
Mulesing
PETA heeft het ook over ‘mulesing’. Dit betekent dat boeren hele stukken huid rond het achterwerk van het schaap wegsnijden zodat vleesvliegen geen eitjes onder de huid kunnen leggen. “Met ‘mulesing’ willen boeren voorkomen dat een schaap lijdt, ziek wordt en uiteindelijk dood gaat,” legt Reina uit. “Doodgaan aan een myasis-infectie is ook geen lolletje voor een schaap. Het is moeilijk om te bepalen of het middel (mulesing) erger is dan de kwaal (infectie).”
Mulesing gebeurt alleen in Australië, omdat deze specifieke vleesvlieg alleen daar voorkomt. Maar dit land is natuurlijk wel één van de grootste wol producenten van de wereld. “Er wordt tegenwoordig ‘mulesing’ en ‘non-mulesing’ wol verkocht, dus je kan er als inkoper op anticiperen. Maar je kan er ook als consument op letten. Als jouw kledingstuk een Responsible Wool Standard (RWS) of Gots-certificaat heeft, is het goede en diervriendelijke wol. Het is ook slim om de website te bekijken van het merk dat je koopt. Daar kan je vaak informatie vinden over de wol en waar het vandaan komt. Veel merken zetten zich al in voor het duurzaam produceren van diervriendelijke wol.”
Duurzaamheid
Tot slot zijn er ook nog de milieubezwaren: voor het wassen en verven van de wol is veel water nodig. Dat watergebruik kan teruggedrongen worden, maar dan moet de producent wel tonnen investeren in dure machines. “Toen kasjmier op een gegeven moment een massaproduct werd met een veel lagere verkoopprijs, veranderde de groene graslanden van Mongolië in kaalgevreten woestijnen,” vertelt Reina. Meer is in dat geval dus zeker niet beter.
Conclusie
Wol is in principe een duurzaam product. In die zin, dat het een leven lang meegaat en 10 keer minder gewassen hoeft te worden dan andere truien. Wol is namelijk vlekbestendig en zelfreinigend en hoeft in principe alleen maar even gelucht te worden. Verder is het biologisch afbreekbaar en heb je bijvoorbeeld geen last van microplastics. Het materiaal is bovendien ook nog eens recyclebaar (mocht je je trui toch willen wegdoen).
Als je dus op het RWS of gots-keurmerk let of je trui koopt bij een transparant (Nederlands) bedrijf waar de dieren gewoon netjes geschoren worden, dan zit je wat mij betreft gewoon goed. Ook als vegan.
Wat vind jij: kan je (als vegan) gewoon wol dragen of niet? Laat het ons weten door hieronder een reactie achter te laten.
20 gedachten over “Diervriendelijke wol: bestaat dat?”
Ik heb net een mooi vest gebreid van wol van de Wijkboerderij De Schellerhoeve. gesponnen door een vriendin. Ik ben supertrots op mijn vest en ik vind het fijn om te lezen over wat de bezwaren zijn van het gebruik van wol. Over het te snel scheren van schapen die daar dan verwondingen aan over houden. Ik denk dat de wol voor mijn vest op een diervriendelijke wijze geschoren zijn. Dat het toch duurzaam is, omdat het een leven lang mee gaat! Ik eet sinds een dik jaar vooral veganistisch en kan dat combineren.
Omdat de Schellerhoeve een wijkboerderij is genieten veel mensen van de dieren.
Ik ben een ambachtsman van 72 jaar en werk al 58 jaar met natuurvezels zowel met dierlijke als plantaardige vezels.
Zelf slaap ik direct op een merino wollen onderdeken met een perfecte vocht en warmte regulatie.Het komt de kwaliteit van je nachtrust zeer ten goede. Er zijn landen waar wol als medisch hulpmiddel erkend wordt. (pijnklachten).
Schone onderlakens gebruik ik al jaren niet. De wollen onderdeken een keer per maand buiten uitkloppen is voldoende en regelmatig in de zon hangen. In zonlicht zit uv-straling deze is dodelijk voor bacteriën.( het al oude bleekveld ).
Wol is duurzaam en circulair.
Voor mensen die geen dierlijke vezels willen ben ik een hennep ( houtwol ) dekbed aan het ontwikkelen met ongekende
comfortabele eigenschappen. Circulair en CO2 neutraal.
Ik slaap op een dergelijke manier maar ik hoorde altijd dat wol niet in de zon mag. Dat van de antibacteriele werking van de zon weet ik: op de kleuterkweek leerden we de meubeltjes minstens één keer per jaar goed te reinigen en vervolgens lang in de zon te laten staan.
Kennelijk doet de zon uw onderdeken geen kwaad. Ik heb er ook een bovendeken bij. Zelfs bij echt hevige kou helpt die. En, inderdaad, je nachtrust wordt er heel veel beter van. Bovendien zo behaaglijk! Ook in de zomer…daar helpt het in warme zwoele nachten.
Ik heb zelf schapen geschoren en het is absoluut niet de bedoeling dat het pijn doet. Het is net als met kleine kinderen naar de kapper gaan: de één zit wel stil en de ander niet. Het stil zitten, bepaalt of het pijn doet of niet. Sommige schapen geven zich aan je over en anderen niet. Nu schoren wij de schapen uit praktisch oogpunt. Gaat het om geld verdienen dan is er de kans dat je het dierenwelzijn uit het oog verliest.
laten we ons vooral kleden in kunststoffen zoals polyester en consorten. Graag ook vervaardigd in landen waar de arbeiders geen moer betaald krijgen. Dat is lekker goedkoop voor ons. Wanneer stoppen we met onze planeet en ook onszelf naar de verdommenis te helpen? Laat al die kunstmatige spullen links liggen, brei een lekkere trui van echte wol, koop of gebruik niet meer dan je nodig hebt en laten we zuinig zijn op onze planeet. We zullen toch echt drastisch moeten consuminderen om onszelf niet in razende vaart van onze planeet te werken. Onze planeet herstelt zich snel zonder ons, gelukkig!!
Gewoon via een herder in NL je wol. Het dure is kaarden en spinnen. Weet waar je koopt en dan is er geen vuiltje aan de lucht. JA, ook vegans kunnen wol dragen. want katoen verbruikt vast nog steeds meer water bij het groeien dan het wassen van het schapenvachtje, (1 keer in de wasmachine na het vilten van een vacht, mensen) Dus beter wol dan katoen die niet duurzaam is. Die PETA is een rellerige club, altijd al gevonden.
Bij GOTS wordt expliciet aangegeven dat niet op dierenwelzijn wordt gecontroleerd. Ik vind dit artikel iets te gemakkelijk geschreven, de conclusies overtuigen mij niet. Het is meer de mening van 1 persoon van de Knitwit Stable, en geen onderzoek door de journaliste.
Beste Hedianne,
GOTS is wereldwijd het meest uitgebreide certificaat voor biologisch textiel. Het klopt dat GOTS het verwerkingsproces van wol certificeert , maar de grondstof ( in dit geval wol) moet biologisch zijn.
Belangrijke GOTS-criteria die relevant zijn voor biologische wol, zijn bijvoorbeeld:
de schapen moeten worden gehouden volgens de biologische landbouwstandaarden en er wordt geen mulesing of behandeling met pesticiden gebruikt.
Het GOTS certificaat zegt dus wel degelijk iets over dierenwelzijn.
Ik heb gehoord dat schapen door scheren sneller ziek worden en komen te overlijden, bijvoorbeeld doordat ze kou vatten. Klopt dit? Hoe is het voor een schaap om geschoren te worden?
Beste Claske,
Schapen kunnen goed tegen scheren maar als het regent of erg koud wordt vlak nadat ze geschoren zijn moeten ze een goed schuilplek krijgen.
Myiasis komt ook in NL helaas genoeg voor. Probleem is niet de vlieg als zodanig, maar de grootschaligheid van de industrie waardoor signalering van infestatie met maden niet op tijd opgemerkt kan worden. Daarom vindt mulesing plaats. De oplossing is een betere prijs voor de wol.
de Nederlandse boer krijgt slechts 1 euro voor een vacht. Dus waarom moet Nederlandse wol nou zo duur zijn?
Hi Tine, ja dat is erg zuur dat de boer er nog maar zo weinig voor krijgt. Je bedoelt de prijs als je het als garen koopt? In dat geval komt het omdat er bijna geen wolverwerking in Nederland meer plaats vindt .
De vacht (niet de wol of het vlees) is een restproduct in de meeste gevallen. We slachten gemiddeld iets meer dan 500.000 schapen per jaar namelijk. En zo populair zijn schapenvachtjes helaas niet.
Ik ben niet behandeld. Maar ik draag veel wol. Iets met synthetisch is plastic en zweten.
Ik koop zelf vachten van boeren/kinderboerderijen in de buurt. Waar een hele happening is op scheerdag, af en toe een oudere man die een dier van de vacht verlost, ipv snel snel. Deze vachten sorteer ik voor het wassen. Regenwater!
Ik kaard de vacht en spin er garen van. Daarvan brei ik sjaals, sokken en vesten. Meestal in naturel tinten en anders met plantaardige verfstoffen uit planten die ik al heb of die in de buurt groeien. (Fluitenkruid, walnootomhulsels, kastanjebolsters)
Diervriendelijk kan. Milieuvriendelijk ook. Maar dan komt het neer op lokaal en veel zelf doen. Want 200 euro voor een trui trekt mijn inkomen niet. 50 euro voor twee vesten en drie paar sokken, en een leuke hobby wel.
He, dat doet goed! Natuurlijk kun je niet een heel stel van zulke tijdrovende hobby’s hebben (al zou ik willen dat ik er de tijd en enrgie voor had) maar misschien kan het oude ruilsysteem weer leven ingeblazen worden. Op de manier die je hier beschrijft, kan een mens wat ontstressen en , inderdaad, dier-, mens-, en milieuvriendelijk aan z’n spullen komen. Spullen waar je van gaat houden en waarvan je de warmte in velerlei zin om je heen voelt. Ik wil wel.
Reacties zijn gesloten.