De meesten van ons dromen er wel eens van om de zogenaamde rat race achter ons te laten en ons te storten op een zelfvoorzienend bestaan in de natuur. Zeker in deze Corona tijd, die de afhankelijkheid van de mondiale economie maar weer eens pijnlijk heeft blootgelegd. In dit soort onzekere tijden grijpen we vaak terug naar de moestuin, als houvast en als coping mechanisme, zo blijkt. Iets waar ‘gangsta gardener’ Ron Finley over kan meepraten. Hij veranderde de kale buurten van Los Angeles eigenhandig in een groene oase en is een man met een missie.
Tuinieren als therapie
“Tuinieren is het meest therapeutische wat je kan doen,” zegt Finley in een interview met de Guardian. “We leren hoe we voor dingen moeten zorgen, dat dingen tijd nodig hebben en niet onmiddellijk resultaat geven. We cultiveren als het ware onszelf.” Het is daarom niet zo raar, dat we ons juist in crisistijden op de moestuin storten en het aantal hoveniers groeit. Niet iedereen heeft namelijk groene vingers en dan is tuinonderhoud door een vakkundig hovenier heel welkom, of als je daarmee een beetje op weg wordt geholpen en het later zelf kan doen.
In de Eerste Wereldoorlog kweekten soldaten bijvoorbeeld al selderij in de loopgraven. Niet zo zeer om in hun eigen voedsel te voorzien, maar meer als adempauze tussen de gevechten door. Ook na natuurrampen, zoals de tsunami in Japan, gingen mensen meer tuinieren. Tuinieren brengt troost of, zoals actrice Audrey Hepburn zei: “Een tuin aanleggen, is geloven in morgen.”
Een voedselbos voor je huis
John Finley noemt tuinieren ook wel een daad van verzet. Hij begon er zelf in 2010 mee toen hij een stuk land tussen zijn huis en de straat omploegde en er fruit en groenten plantte, zoals pompoen, boerenkool en zonnebloemen. Hij woonde in een buurt waar het stikte van de fastfoodketens, maar waar biologische groente en fruit niet te krijgen was. “Ik was het zat om elke keer 45 minuten heen en weer te moeten rijden voor een appel, die niet was geïmpregneerd met pesticiden. Dus plantte ik een voedselbos voor mijn huis.”
Dat ging overigens niet zonder slag of stoot. Ambtenaren namen een kijkje en kwamen tot de conclusie dat het illegaal was om groente te verbouwen op het stuk land tussen de stoep en de weg. Finley gaf niet op en zorgde ervoor dat de wet gewijzigd werd. Zoals we al zeiden: een man met een missie.
Een groene oase
We zijn inmiddels tien jaar verder en in die tijd heeft hij niet stil gezeten. Hij heeft geholpen bij het aanleggen van tientallen moestuinen op ongebruikte stukken land in Los Angeles. En daar houdt zijn ambitie niet op. “We hebben het in Los Angeles voor elkaar gekregen en we kunnen dit over de hele wereld doen. Een tuin kan iemands leven veranderen en de vernieling van een gemeenschap tegen gaan,” zo legde hij in 2015 al uit in de documentaire Can you dig this?
Tuinieren ten tijden van Corona
De tuin van Finley is 21 bij 12 meter. Hij kan dan ook makkelijk leven van de opbrengst en is ten tijden van de lockdown maar één keer de deur uit geweest, om vis te halen. De rest van zijn maaltijden haalt hij stuk voor stuk uit zijn eigen achtertuin. “Ik voel me beter en sterker,” zegt hij hierover in het interview met de Guardian. Voorbijgangers mogen plukken en eten wat ze willen.
Voor Finley biedt de Corona tijd een kans om mensen aan te moedigen meer zelfvoorzienend en onafhankelijk te zijn. “Dit is onze revolutie.”
Wat vind jij van het idee om lege stukken land in de stad te gebruiken om groenten en fruit te kweken en de stad zo te veranderen in een groene oase? Laat het ons weten door hieronder een bericht achter te laten.
De foto is van Facebook: Ron Finley Project.
22 gedachten over “Deze man verandert zijn stad in een groene oase”
Prima! Graag hoor ik het vervolg
Super top, tuinieren is best wel leuk en ontspannend. In onze normale drukke leven schenken wij er minder aandacht aan. Het zien groeien en bloeien van de plantjes brengt een geweldig gevoel teweeg. Schouderklopje voor deze man.
Wat een geweldig initiatief en wat heeft hij veel bereikt. Dat dat in San Francisco zomaar mogelijk is! Laten we zo doorgaan.
Heel mooi initiatief! Laten we aub moestuinen, bomen en al het andere blijven planten.
Geweldig intiatief! Het doet in elk opzicht goed, de omgeving, de gezondheid, het klimaat etc. Met mijn kleine urban jungle is de impact veel minder groot, maar met zijn allen kun je zoveel bereiken.
ik vind het ook geweldig . Zelf ben ik begonnen met in mijn tuin zoveel mogelijk eetbare planten te zetten, ipv buxus haagjes en gras.
Als iedereen dit doet zou de natuur er een stuk mee geholpen zijn .
En je kan er iedere dag lekker van eten …
Ik ben blij met een man als deze. Ik hoop dat zijn wensen uitkomen. Het leuke is dat ik hier in een saai gemeentelijk speeltuintje, langs een hek al begonnen ben met pompoenen, kruisbes, aardpeer, en framboos samen met een vriendin. Elke dag met ee ngieter erheen om ze een geode start te geven. Dit artikel van deze fijne aardbewoner is de perfecte inspiratie om het nog groter te maken. De gemeente heeft al een kattebelletje van me gehad, maar nu wordt dit zeker weten mijn project. Merci, mr Finley.
Prachtig initiatief! Heb zelf ook 200 m2 moestuin. Heerlijk! Altijd buiten in de weer. Zou overal moeten komen.
Heel mooi inderdaad! Dat geeft de burger moed 😉 ik zou ook wel aan zoiets mee willen doen in de omgeving van Rotterdam.
Ik doe graag mee!
Ben voorstander van stadstuinen. Voel me te oud om nog te beginnen. Wat ik zo jammer vind van bestaande is dat de distributie van gewassen, geteelde producten, de verkoop zo stroef gaat. Openingstijden van enkele uurtjes en dan nog stoot je vaak je neus. Zouden ze in Amsterdamde per wijk de krachten niet kunnen bundelen?
Ook ik heb interesse, als groene aanhouder met passie die uiteindelijk wint. Omgeving Rotterdam Zuid
Gewoon doen. Ik kom je graag helpen.
Zou graag een mini voedselbos willen creëren.
Ik vind het GEWELDIG!
Is er ook een groep hier in Nederland die dit doet? Zo niet, hoe kan ik er hier in Groningen eentje opzetten? Iemand ideeën? Laat me weten, want dit is geweldig! Dank.
Zag dit al na de val van de muur in nabijheid van mijn huis in Duitsland, we zijn toen achter ons kantoor ergens in de jaren 90 ook begonnen. We doen dus dit al jaren en nx groep,weg met groepsdenken ! Gewoon zelf de handen uit de mouwen steken, goede voorbeeld geven dan doet de buurt uiteindelijk ook mee. Ga maar kijken achter het kantoor van onze stichting…..een bloemenzee,druiven,aardappels ,aardbeien,bessen etc. Uiteraard wederom eikels van gemeente Breda die begonnen met zeuren maar na overleg met de verstandige wethouder Arbouw (tegenwoordig eerste kamerlid) dropen die ambtenaren af.
Tja deed jij maar eens een keer – al is het maar 1 keertje in je leven – iets dat GEWELDIG is. Die man staat nog in de grond te wroeten en durft daarmee de confrontatie met de autoriteiten aan…die man heeft tenminste IETS gedaan voor de samenleving ….jij bent een meeloper, een ” toetsenbord ridder” meehuilen met de GroenLinks wolven in het bos. Maar daadwerkelijk je klauwen een keer vies maken is er niet bij. Laf wegduiken voor elke vorm van kritiek omdat je zwelgt in zelfmedelijden dat is feitelijk het enige dat je kan.
Reacties zijn gesloten.