Burgemeester van Grenoble, Éric Piolle, gaat sinds 2014 de strijd aan met de billboards in de stad. Een belofte die hij maakte tijdens zijn verkiezingscampagne; hij zou Grenoble ‘billboard-vrij’ maken. Hij hield zijn woord, maar hij is niet de enige. Over de hele wereld worden billboards uit steden verbannen.
Jaren geleden, ik denk dat het rond 2009 was, ontmoette ik kunstenaar en industrieel ontwerper Justus Bruns. Hij was van plan om Times Square in New York om te toveren tot een gigantische galerie met alleen maar kunst. Hij noemde het Times Square Art Square. Alle reclame-uitingen zouden vervangen worden door kunstwerken en iedereen kon ervan genieten en zich laten inspireren. Ik vond het een briljant plan en het zette me aan het denken. Hoe zou een stad er zonder reclame uit zien?
Mooie fotografie
Persoonlijk heb ik niet zo’n last billboards of abri’s in de stad. Ik denk dat ik ze onbewust gewoon negeer. Tenzij ze hele mooie fotografie hebben, of een grappige, bijzondere of verrassende boodschap. Dan kijk ik altijd even, maar misschien is dat beroepsdeformatie. Toch zou ik ook liever kunst zien, dan reclame en ik begrijp heel goed dat er steeds meer tegengeluid is om het af te schaffen en mensen het vervuiling vinden. Zo ook in Grenoble.
Grenoble is reclame-vrij
De burgemeester Éric Piolle verwijderde alle reclameboodschappen uit zijn stad. Een gedurfde stap, want kon de stad de inkomsten wel missen? Piolle vond van wel. Hij zei gewoon ‘nee’ tegen reclame en vertelde de inwoners van de stad dat ze niet gedwongen zijn om tussen de reclame-uitingen te leven.
In Lyon zouden ze dat ook wel willen, zag ik tijdens een uitzending van VPRO Tegenlicht. Daar is een collectief van antireclame activisten actief, die stiekem de lampen van lichtreclames uitzetten. Als statement beplakten ze ook het gemeentehuis met stukjes van reclameposters, waarbij een van de activisten werd gearresteerd en misschien wel twee jaar de gevangenis in moet.
15.000 billboards weg in Sāo Paulo
In Sāo Paulo zijn ze al langer ‘billboard-vrij’. In de begin jaren van deze eeuw groeide het aantal reclame-uitingen in de stad zo snel, dat iedereen er helemaal niet goed van werd. Ze konden het niet goed reguleren en besloten het daarom te verbieden. In 2007 voerde burgemeester Gilberto Kassab de ‘Clean City Law’ in en bestempelde outdoor reclame als ‘visuele vervuiling’ en verwijderde vervolgens 15.000 billboard en 300.000 veel te grote borden aan winkels.
600 miljard aan reclame
Twee jaar later werden ook steden in India en Amerika billboard vrij en verwijderde Parijs tweederde van het aantal beschikbare plekken om in de stad te adverteren. Toch geven bedrijven wereldwijd nog steeds zo’n 600 miljard uit aan reclame. Veel daarvan gebeurt natuurlijk gewoon op TV, internet, via een duurzame SEO strategie zodat je bedrijf vindbaar is en in tijdschriften en kranten.
Ik ben benieuwd hoe deze trend zich verder zal ontwikkelen. Reclame zal zeker veranderen. Net als de afhankelijk van bedrijven, waaronder wij, voor reclame-inkomsten. Het verbannen van reclame uit het straatbeeld kan daar een eerste stap in zijn. Hoe denk jij daarover? Laat het ons weten in een reactie.
Ben je geïnteresseerd in het onderwerp? Dan is het leuk om de uitzendingen ‘Rebellen tegen de Reclame’ van VPRO Tegenlicht terug te kijken.
