De kracht van het collectief. Daar geloof ik heilig in. Het is slechts weinigen gegeven om grote positieve veranderingen in gang te zetten. Nelson Mandela en Martin Luther King deden het. Ook een Obama of Kofi Annan hadden grote invloed. De rest van ons stervelingen moet het doen met een goede daad op microniveau: in de buurt, bij de familie, op het werk.
Verschil
Vaak denk je als individu bij allerhande misstanden en wereldproblemen: wat kan ik daar nu aan doen? Maar goed beschouwd konden de mannen, die ik hierboven noem alleen het verschil maken omdat ze een grote menigte achter zich kregen. Had Martin Luther King voor slechts een handjevol toehoorders zijn ‘I have a dream’ speech gehouden, dan was er weinige gebeurd. Het collectief maakte het verschil.
Paniek
Ik kom erop omdat ik vorige week meedeed met de Liegebeest-actie van Wakker Dier en ik nu even wilde zien hoe de stemming er voor stond. Twee van de vijf Liegebeest-nominaties zijn al teruggetrokken omdat de betreffende bedrijven naarstig de teksten op verpakkingen aanpassen. Ik zie dat al helemaal voor mij: de paniekerige stemming in de boardrooms van de Jumbo of Albert Heijn: ‘Hoe ze het bij marketing voor elkaar krijgen, kan ons niet schelen, maar onze tekst moet volgende week eerlijk zijn. Stel je toch voor dat straks in de krant staat dat het publiek ons verkozen heeft tot Liegebeest van het Jaar!’
Is dat een verdienste van Wakker Dier? Zeer zeker maar als niemand had gestemd, was de sfeer in de boardroom een stuk relaxter geweest.
Krachtig
Petities, verkiezingen, handtekeningenacties; het zijn krachtige wapens, die je als individu heel goed in kunt zetten, in de wetenschap dat veel meer mensen zich druk maken over dezelfde misstanden. Fantastisch vind ik dan ook Avaaz.org. Na een stormachtig begin in 2007 en roerige tijden in 2012 rondom de oorlog in Syrië, is deze petitieorganisatie in een wat rustiger vaarwater gekomen. Maar krachtiger dan ooit. Op hun website staat dat ze ondertussen 48 miljoen mensen wereldwijd gemobiliseerd hebben om misstanden aan te kaarten om daarmee een betere wereld te bewerkstelligen. 48 miljoen is heel veel maar het zouden er eigenlijk7 miljard moeten zijn minus dat handjevol ellendelingen die het verpesten. Nederland kent ruim 500.000 Avaazers.
Serieus
Kliktivisme wordt het soms schamper genoemd: met een muisklik heb je een activistische daad gepleegd. Lekker makkelijk en veilig. Maar toch geloof ik niet dat mensen zomaar zonder nadenken hun stem weggeven. Ik althans niet want die ene stem vertegenwoordigt mij. Neem ik mezelf nog serieus als ik te pas en te onpas mijn stem te grabbel geef? Dus ik teken niet blind een petitie maar kies serieus die onderwerpen uit die mij het meest aan het hart gaan. Ik ben niet de enige die zo denkt want elke actie krijgt veel stemmen maar zeker geen 48 miljoen. Dat maakt het een sterke daad. Dan is het wellicht verder een makkelijke daad maar mijn klik zet samen met duizenden andere kliks wel degelijk zoden aan de dijk. Dus wat valt daar nog op af te dingen? En zo kunnen we net als Mandela, King, Obama en Annan toch het verschil maken. Klik je ook mee?
Annemarie de Raadt
Lees ook mijn vorige blog: Ter verantwoording
50 duurzame daden in één jaar. Lukt dat? Annemarie de Raadt van de Goede Gids gaat de uitdaging aan. Elke week schrijft ze welke duurzame daad ofwel goede gewoonte zij in haar leven opneemt. Ter informatie en inspiratie.
2 gedachten over “Duurzame daad 36/50 – Kliktivist in hart en nieren”
I truly enjoy studying on this web site, it holds good blog posts. “Those who complain most are most to be complained of.” by Matthew Henry.
Pingback: Duurzame daad 37/50 - Poedelen aan de kraan - hetkanWEL
Reacties zijn gesloten.